ورود

***Atlas*** · 2016-01-28، 04:40

احساسات بیش از اندازه سبب تحریف عشق می گردد

هنگام رویارویی با نخستین عشق معمولا مغلوب می گردیم. آنچه را واقعا هست نمی بینیم، بل چیزی را می بینیم که خود می خواهیم. نمی فهمیم که چرا دیگران از زیبایی، گرمی ،قدرت و استعداد کسی که ما دوستش داریم مبهوت نیستند؟ گویی ما عینکی جادویی و افسانه ای به چشم داریم که قادر است از جهنم بهشت بسازد و در حقیقت چنین می نماید که درخششی تخمل ناپذیر را به وجود می آورد.

اخساسات بسیار که باعث تحریف ادراک ما می شود،قادر است فریبمان دهد.این حالات قابل انتقال است و مانع قضاوت صحیح می شود. هر چند اگر میلی برای شکیبایی داشته باشیم، سرانجام میانه روی و تعادل را می آموزیم، آن گاه هیجانات بیش از آنکه مشتعل باشند قابل استفاده است و عشق ورزی با میانه روی متعادل می شود. این بدان معنا نیست که ما شور خود را از دست می دهیم و از نظر احساس سست می شویم، بلکه فقط یادآوری می کند که لازم است حجاب های اخساسی را برداریم تا بتوانیم نسبت به دید خود مطمئن باشیم.

« انسان بیش از آنکه بتواند بگوید، بایستی ببیند. »

" هنری داوید تورو"

ورود
هنوز عضو نشدی؟همین حالا عضو شو ;)
نام کاربری:
گذرواژه‌:	گذرواژه‌تان را فراموش کرده‌اید؟
	مرا به‌خاطر بسپار