2016-09-01، 03:46
به فرد مورد دلخواه خود تبدیل شو, نه فرد مورد پسند دیگران...
بزرگترین ترس در زندگی چیست؟ مرگ
اما بدتر از مرگ مانند ارواح سرگردان فقط زنده بودن و مرگ روحی و عاطفی است ,
تنها زمانی میتوانیم خود را جزئی از این جهان بدانیم که ابتدا توانایی دوست داشتن خود و سپس دوست داشتن دیگران را پیدا کنیم ,
باید بپذیریم که هیچ یک از ما در چشم دیگران کامل نیستیم, مشقت و تلاش طاقت فرسا و بی‌ثمر, در جهت رضایت دیگران و شان و پذیرش اجتماعی, مارا از رسیدن به احساس خوشبختی و تبدیل شدن به فرد مورد دلخواه خود دور می‌کند ,
اولویت ما این است که در زندگی فردی مفید, سالم, مهربان و دوست داشتنی باشیم,
وقتی خود را بخشی از زندگی انسان‌های دیگر نمیدانیم و از قبول مسئولیت‌های خود در برابر راحتی, اسایش و خوشبختی اطرافیان مان اجتناب می‌کنیم ,
به لحاظ احساسی و روحی افسرده و بیمار می‌شویم, زیرا احترام به نفس و کرامت انسانی خود را از دست میدهیم ,
آموختن شیوه جدیدی از زندگی به جای عقاید و باور‌های کهنه و قدیمی اگر چه دشوار است, اما ارزش آن را دارد ,
در حقیقت عشق به خود و دوست داشتن دیگران موجب احساس بهتر در ما میشود ,
به مروردر زندگی تائید و توجه دیگران و ارزشهای ظاهری و مادی اهمیت خود را از دست میدهد ,
و دیگر لازم نیست که همه عمر با احساس ناامنی, تاسف, عصبانیت, خشم, افسردگی, حقارت و شرم و گناه بجنگیم...!
بزرگترین ترس در زندگی چیست؟ مرگ
اما بدتر از مرگ مانند ارواح سرگردان فقط زنده بودن و مرگ روحی و عاطفی است ,
تنها زمانی میتوانیم خود را جزئی از این جهان بدانیم که ابتدا توانایی دوست داشتن خود و سپس دوست داشتن دیگران را پیدا کنیم ,
باید بپذیریم که هیچ یک از ما در چشم دیگران کامل نیستیم, مشقت و تلاش طاقت فرسا و بی‌ثمر, در جهت رضایت دیگران و شان و پذیرش اجتماعی, مارا از رسیدن به احساس خوشبختی و تبدیل شدن به فرد مورد دلخواه خود دور می‌کند ,
اولویت ما این است که در زندگی فردی مفید, سالم, مهربان و دوست داشتنی باشیم,
وقتی خود را بخشی از زندگی انسان‌های دیگر نمیدانیم و از قبول مسئولیت‌های خود در برابر راحتی, اسایش و خوشبختی اطرافیان مان اجتناب می‌کنیم ,
به لحاظ احساسی و روحی افسرده و بیمار می‌شویم, زیرا احترام به نفس و کرامت انسانی خود را از دست میدهیم ,
آموختن شیوه جدیدی از زندگی به جای عقاید و باور‌های کهنه و قدیمی اگر چه دشوار است, اما ارزش آن را دارد ,
در حقیقت عشق به خود و دوست داشتن دیگران موجب احساس بهتر در ما میشود ,
به مروردر زندگی تائید و توجه دیگران و ارزشهای ظاهری و مادی اهمیت خود را از دست میدهد ,
و دیگر لازم نیست که همه عمر با احساس ناامنی, تاسف, عصبانیت, خشم, افسردگی, حقارت و شرم و گناه بجنگیم...!
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق
