6_باآگاهی که از نواقص وکمبودهایم پیداکرده ام وباتمایل قلبی واعمال ورفتارم بااعتمادی که پیداکرده ام ونزدیکترشدن به خداوند وتقویت روندایمان آوری وبازنگه داشتن دریچه افکارم با دعاومراقبه وسپاسگزاری ازخداوندبافروتنی وتواضع باتمام وجودم وبامشارکتی که باخداوندمیکنم درزمان خواندن دعای آرامش بیشترمواقع درزمان غسل جنابت حرام کردن زمانهایی که ازنقصهایم میخواهم استفاده کنم ویا استفاده کرده ام زمانیکه چیزهای زشت وناپسندمیبینم زمانی که خیلی عصبانی میشوم ویادستم روی کسی بلندمیشود خصوصاعزیزانم،وقتی که بددهنی میکنم بادیدن شرایط کسانی که بهتروبالاتر ازخودم هستندویاکسانیکه شرایطی بدترازمن دارند،به آگاهی برای برطرف شدن کمبودهایم بیشترمیرسم.
باارتباط روزانه وگاهادرلحظه باخداوند، زمانیکه به عجزآن کمبودمیرسم،دیگربرای خواسته هایم شرط وشروط نمیگذارم وهنگام درخواست یک حس غریب درمن وجودداردکه بمن میگوید ازمن دارد مراقبت میشود،یک چیزی ویا نیرویی حواسش بمن هست.
باورامروزمن;خداوندمن قوی ونیرومندومهربان وباگذشت است وتمام هوش وحواسش بمن است توبه پذیره وکینه ورنجشی نسبت بمن ندارد ودر رحمتش همیشه به رویم بازاست من عاجز وناتوان وضعیفم وبرای برطرف شدن نواقص وکمبودهایم به غیرازخداوند هیچ امیدی ندارم باکمک خداوندسعی میکنم دیگرنواقص راانجام ندهم تادرخواست مجددهم نکنم.?