23__12_بواسطه برنامه ریزی روزانه ای که درزندگی دارم سعی میکنم درهرموردی تعادلی نسبی داشته باشم خصوصادرموردبرنامه غذایی ام،والبته خیلی هم به آن اهمیت میدهم.واززمانی که معنای عصبانیت رافهمیدم واقعا یادم نیست آخرین باری که عصبی شدم کی بوده است.
سعی میکنم هیچوقت تنهانباشم،من از تنهاشدن باخودم ترسی ندارم بلکه سعی میکنم بابیماری ومرضم تنهانباشم،همیشه باخانواده ویادوستان بهبودی درتعامل وهمدلی هستم.خستگی حاصل ازکار وشغل حلال رادوست دارم وکارهای خیر وخدمت به همنوعان ورعایت قانون رادوست دارم وبه آن احترام میگذارم.
خستگی وتنهایی جسمی مرا آزار نمیدهد ومن ازخداوندممنونم که از تنهایی بابیماری اعتیاد وخستگی روحی وروانی نجات پیدا کرده ام.من امروزه درجمع زندگی میکنم تااگرکسی نیازی به کمک داشت دستش رابگیرم واگرخودم خواستم زمین بخورم دیگران دستم رابگیرند تاسرپابمانم.?