22_اراده شخصی برای من یعنی:درک نکردن ارزشهای دیگران،یعنی کوته بینی، خودخواهی وخودمحوری،بسته بودن دریچه قلب ودریچه افکار،یعنی نداشتن سلامت عقل،یعنی افراط وتفریط، یعنی فکرنکردن به پیامدهای اعمال ورفتارمان، اراده شخصی یعنی:لذت طلبی، شهوترانی،سودجویی،زیاده خواهی، رسیدن به خواسته هایمان بدون درنظر داشتن حق وحقوق دیگران وبدون در نظرگرفتن ابزاروراهکارهای صحیح وانسانی،دروغگویی وتقلب کردن،رشوه دادن ورشوه گرفتن،درگیری فیزیکی، مصرف موادمخدر،الکل وروانگردان ها، کسب درآمدحرام،زیرپاگذاشتن قوانین، حتی دردعاکردن هم فقط خواست خودمان رادرنظرگرفتن وبر روی آنها پافشاری واصرارکردن،زمانیکه دنبال تأییدطلبی هستیم ویاوقتیکه رنجشی رادرون خودنگه میداریم ترازنمیگیریم ومشورت نمیکنیم ونمیسپاریم وکم کم آن رنجش را به کینه ونفرت تبدیل میکنیم،وبازهم ازالگوهای رفتاری غلط وابزارهای گذشته استفاده میکنیم، زمانیکه عمدأ ازروی نواقصمان عمل میکنیم،وقتی که احساس دانایی وتوانایی بمادست میدهد،همینطور زمانیکه آگاهانه خطامیکنیم درحال استفاده از اراده شخصی خودهستیم.
ونتیجه اینکه:بیشتراوقات تنهاومنزوی هستیم حتی وقتی که در جمع هستیم، رضایت درون نداریم،همیشه حال واحساسمان بداست،بیشتراوقات دچاریاس وناامیدی هستیم، خصوصا زمانیکه بااراده شخصی پابرروی اصول میگذاریم وباعث آزارواذیت وخسارت به دیگران هم میشویم،کنترل وقضاوت میکنیم ودر رسیدن به اهداف درستمان هم به مشکل میخوریم،دچارغرورکاذب وحسادت میشویم،ترسهایمان فعال شده ویکسره درنگرانی واضطراب بسر میبریم ودرجاهایی هم پایمان به زندان وتیمارستان باز میشود.
یادمان باشد،هرزمان که بامرض خودزندگی کنیم،ازاراده شخصی حتما استفاده میکنیم.
بیماری اعتیاد واراده شخصی لازم وملزوم یکدیگرند.?