بیماری عادتها نبود خداوند در زندگی و کمبود معنویت است، مربیان اولیه ما بجای آموزش مهربانی خداوند و ارزشمندی ما بدلیل خلقتمان مورد لطف او قرار گرفته و بدنیا آمده ایم و این بغیر از دوست داشتنی و احترام و مورد حمایت خداوند قرار داشتن نیست، اما والدین ما به خاطر ترس های خودشان و اینکه خودشان هم همین مشکلات عادتها را دارند نتوانستند از مهربانی و بخشندگی و پروردگاری خداوند چیزی به ما اموزش بدهند، بلکه ترس از خدا را چنان در ما ایجاد کردند که ما را مانند خودشان دور از خدا کردند و در عوض به یک کودک دو الی سه ساله مسائل مذهبی را که خودشان هیچ اعتقادی به آن نداشتند به ما انتقال دادند که ما هم از خداوند و هم از مذهب گریزان شدیم فقط بشکل ظاهر اعمالی را انجام میدادیم که خودمان اصلا آن را باورهم نداشتیم...