2015-01-08، 12:13
اگر احساسات خود را پس بزنیم، آنها هم ما را پس میزنند و گاهی بدون اینکه خودمان بدانیم زندگی ما، ذهن و جسم ما را تحت کنترل خود میگیرند. توجه به نکات زیر میتواند راهگشا باشد.
۱-هر روز چند بار از خود بپرسید چه احساسی دارید. به خود و جسمتان توجه کنید. اگر بلافاصله جوابی نیافتید، صبور باشید و به سؤال ادامه دهید.
۲-بدن خود را بررسی کنید. آیا جایی هست که در آن احساس تنش یا ناراحتی کنید؟ سعی کنید علت آن و پیامش را درک کنید.
۳-زندگی خود، وضعیتی که اکنون در آن هستید، روابطی که دارید، همه را بررسی کنید. آیا احساس رضایت میکنید؟ اگر اینطور نیست، سعی کنید دلیلش را پیدا کنید.
۴-روند مشاهده خود را یادداشت کنید. این کار کمک میکند نقاط گره و انسداد عاطفی خود را تشخیص دهید و برای رفع آن اقدام کنید.مواجه شدن با خود، با نیازها، نگرانیها، عواطف و دغدغههای آشکار و پنهان خود، به صبر و حوصله نیاز دارد و راهی است که بسته به عزم و تلاش ما میتواند طولانی یا کوتاه باشد.
۴-روند مشاهده خود را یادداشت کنید. این کار کمک میکند نقاط گره و انسداد عاطفی خود را تشخیص دهید و برای رفع آن اقدام کنید.مواجه شدن با خود، با نیازها، نگرانیها، عواطف و دغدغههای آشکار و پنهان خود، به صبر و حوصله نیاز دارد و راهی است که بسته به عزم و تلاش ما میتواند طولانی یا کوتاه باشد.
اما به هر صورت برای بهبود «بودن» خود و تغییر وضعیتی که در آن هستیم به ناچار باید این راه را طی کرد. و البته هر چه زودتر اقدام کنیم، بهره بیشتری از زندگی خواهیم برد. هر قدر خود و احساساتمان را بیشتر و بهتر شناسایی کنیم، از نظر روانی سالمتر خواهیم بود و روابط سالمتری با محیط، با اطرافیان و با خود خواهیم داشت
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s