دنبال کسی نباشید که همه مشکلات شما را حل کند
دنبال کسی باشید که نگذارد به تنهایی با آن مشکلات روبرو شوید !
 

 بزرگترین عیب آن است كه از عیب خویش آگاه نباشیم.
توماس كارلایل

 

چه کسی 

فکرش را می کرد 

به این سادگـــــی ، 

تنه درخت تنـــــومند ِ 

جنــــگل را 

که در دلش عشق
می پروراند ، 
قطعه قطعه کنند ... ؟
دردا !
همان دستی 
که نوازش می کرد 
تبر به دست شد ... !!!
از آنها همه 
وقـــــار و ابهت ،
حالا ، 
این ریشه
خشک از خیانت مانده 
و نوایی غریب ، 
که می نوازد آن روزهای خیال را 
برای آهوان ِساده دل ِ جنگل ...

 

  اگر ندانید كه به كجا می روید، هر راهی شما را با خود خواهد برد.
توماس كارلایل

 

 

اغلب مردهایی كه در معرض استرس شدید قرار دارند در خود فرو‌می‌روند ، سكوت می‌كنند و بی‌احساس می‌شوند تا مسئله ی خود را به شكلی حل كنند.

از آنجایی كه طبیعت اصلی مرد ، مردانه و مذكر است برای مبارزه با استرس به این نیاز دارد كه خود را از معركه عقب بكشد و مدتی را به تنهایی بگذراند. این رفتار قدرت مردانه او را تشدید و تقویت می‌كند. بنابراین زمان مناسبی برای رسیدگی به واكنش‌های عاطفی و احساسی نیست. اغلب مردها در برخورد با استرس ابتدا با احساسات خود قطع رابطه می‌كنند تا بتوانند به طور عینی و منطقی با مسئله پیش آمده برخورد كنند.

زن‌‌ها از این رفتار مردها به هراس می‌افتند زیرا اگر قرار باشد زنی با احساسات خود قطع ارتباط كند باید به قدری ناراحت باشد كه بخواهد كسی را رد كند اما این موضوع در مورد مردها صدق نمی‌كند در حالی‌كه مردها خود به خود در واكنش به استرس با احساسات خود قطع رابطه می‌كنند.مرد توانایی آن را دارد كه در لحظه‌ای در خود فرو برود و سكوت اختیار كند به همین شكل می‌تواند در لحظه‌ای از این حال خارج شود.وقتی مردها متعادل‌تر می‌شوند برای آن ها صحبت درباره ی این‌كه از چه موضوعی ناراحت بودند ساده‌تر می‌شود.وقتی مرد از دنیای سكوت و تنهایی بازمی‌گردد ممكن است حرفی برای گفتن نداشته باشد زیرا ممكن است به این نتیجه رسیده باشد كه دلیل و موضوعی برای ناراحت شدن وجود ندارد. در اغلب موارد وقتی مرد از سكوت و انزوا خارج می‌شود و می‌گوید كه همه چیز خوب و عالی است ، بهتر است زنش به این گفته او اطمینان كند و در شرایط آرام قرار بگیرد

طوررفتار و ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺻﻤﻴﻢ ﻗﻠﺐ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﻭﺗﺮﺱ!

 

طوررفتار و ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺻﻤﻴﻢ ﻗﻠﺐ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﻭﺗﺮﺱ!

 

زندگی کردن با مردم این شهر مثل دویدن در گله اسب هاست..تا میتازی با تو میتازن..زمین که میخوری انهایی که جلو رفتن هرگز برای تو  باز نمیگردند..و آنهایی که عقب بوده به داغ روز هایی که میتاختی تو را لگد مال خواهند کرد...

 

 

 اگر روزی محبت کردیم بی منت
لذت بردیم بی گناه
بخشیدیم بدون شرط
آن روز واقعا زندگی کرده ایم..