8بهمن معتاد دائمی

«قطع نظر از مدت زمان پاکی، هرگز نمیتوانیم به طور کامل بهبودی پیدا کنیم.»

کتاب پایه

v

پس از گذشت مدت کمی از انجام برنامه، برخی از ما تصور میکنیم معالجه شدهایم. هر چیزی را که NA باید به ما آموزش دهد، فرا گرفتهایم؛ از شرکت در جلسات خسته شدهایم؛ و راهنما با لحنی یکنواخت همان شعار قدیمی را تکرار میکند: «قدمها—قدمها—قدمها!» تصمیم میگیریم که اکنون باید به زندگی خود بپردازیم، شرکت در جلسات را قطع کنیم و سالهای از دست رفته به خاطر اعتیاد فعال را جبران نماییم. اما این کار را با به خطر انداختن بهبودی خود انجام میدهیم.

از بین ما کسانی که پس از این اتفاق دچار لغزش شدهاند، اغلب سعی میکنند تا حد توان در جلسات شرکت کنند—برخی از ما به مدت چند سال هر روز در جلسات شرکت میکنیم. ممکن است سالها بگذرد تا بفهمیم همیشه معتاد خواهیم بود. ممکن است بعضی روزها احساس خوبی داشته باشیم و در بعضی روزها احساس بدی داشته باشیم، در هر حال هر روز معتاد هستیم. همواره در معرض توهم، انکار، دلیلتراشی، توجیه، عدم سلامت عقل—همه خصوصیاتی که در طرز فکر معتاد معمولی وجود دارد—قرار داریم. اگر میخواهیم به زندگی ادامه دهیم و بدون مصرف مواد از زندگی لذت ببریم، باید برنامه فعال بهبودی را هر روز تمرین کنیم.

v

فقط برای امروز: هر روز معتاد هستم، اما امروز تصمیم میگیرم معتاد در حال بهبودی باشم. این تصمیم را با عمل به برنامه خود میگیرم.

اندیشه امروز 8 بهمن ( a day at a time )
با گذشت زمان ، ارتباط با خداوند در زندگی روزانه من تبدیل به یک اصل و نیاز گشته مثل نفس کشیدن . من نیازمند جای بخصوصی برای دعا کردن نیستم زیرا خداوند همیشه صدای مرا می شنود . به کلمات و عبارات مخصوصی نیاز ندارم چرا که خداوند از قبل افکار مرا و نیازهای مرا می داند . فقط کافی است که توجه خود را به سمت خداوند جلب کنم و می دانم که او همیشه به من توجه دارد.
آیا می دانم که تنها اعتماد کامل به خداوند است که موجب می شود چیزهای خوب در زندگی من اتفاق افتد ؟
آیا ارتباط با خداوند به جزئی از وجود من مثل طپیدن قلب تبدیل شده است ؟همراه با رشد و پیشرفت در برنامه آیا من این عادت را جذب کرده ام که دست به دعا و نیایش بردارم . درگوشه اتاق خواب و در کنار رختخواب و یا در مسجد و در هر مکان دیگری .
آیا افکار من به صورت خودکار به سمت خداوند جلب می شود و هر جا که با مانعی برخورد کند از او طلب کمک می نماید ؟

" اجازه بده که دعا کردن یک عادت شود . "

کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .

8 بهمن
مواقعي پيش مي‌آيد كه از خود مي‌پرسم يعني چه؟ تا كي ادامه دارد؟ هدف چيست؟ شايد كارم درست نيست و ... وقتي شك و ترديد و مقايسه‌ها پيش آمده و مرا مجبور به نااميدي مي‌كند، مي‌دانم كه بيماريم در حال عود كردن است. امروز مي‌دانم كه گاهي بيماريم مرا احاطه كرده و سعي در منحرف كردنم دارد. بيماري وابستگي تنها بيماري است كه برخلاف بيماري‌هاي ديگر در فكر بيمار خود است و دائم او را به گرداب خود مي‌كشاند. بيماران ساير بيماري‌ها به فكر بيماري خود و نوع درمان و كنترل و تحمل و برطرف كردن آن هستند، ولي بيماري وابستگي به فكر بيمار خود مي‌باشد يعني دايم به فكر منحرف كردن بيمار خود مي‌باشد. بيماري وابستگي تحمل رُشد و تغييرات بيمار خود را ندارد، بلكه مي‌خواهد او را تبديل به كس ديگري به غير از خودش كند. امروز مي‌گويم من كسي هستم به نام هيچكس. من قطره‌اي از اقيانوس اراده‌ی خدايي هستم كه وصل به انسانيت مي‌شوم، تا معناي زندگي در كنار همنوعانم را با عشق و دوست داشتن و پذيرش بفهمم.

در كنار هم مفهوم پيدا مي‌كنيم!

لذت مشارکت
زندگی معنای جدید‌ی خواهد یافت .تماشای کسانی که بهبود پیدا میکنند ،دیدن اینکه به دیگران کمک میکنند ، تماشای اینکه تنهایی ها محو میشوند ، دیدن اینکه دوستیها در اطرافت رشد میکند، داشتن تعداد زیادی دوست ، همه اینها تجربیاتی است که حیف است از دست بدهید. میدانیم که نمیخواهید از دستشان بدهید . تماسهای مکرر با تازه وارد ها و با یکدیگر نقطه روشن زندگی ماست .
الکلیهای گمنام
وقتی میفهمم هر تازه واردی که من تجربیاتم را با او در میان میگذارم ، فرصت می یابد تا طعم بهبودی را بچشد که من در این دوستیها یافتم ، غرق در لذت و سپاس میشوم . احساس میکنم تمام مسائلی که در انجمن توضیح میدهند ، برای آنها هم اتفاق خواهد افتاد ، همانطورکه برای من اتفاق افتاد ، البته اگر قدر این فرصت را بدانند و برنامه را با تمام وجود انجام دهند.

وقتی بهبودی شخصی و روش شخصی ما در بهبودی مورد قضاوت قرار میگیرد و یا مسایل مالی و شغل و میزان تحصیلات و تعداد رهجو و یا سوابق خدمانی اگر به عنوان معیاری برای سنجش بهبودی به شمار اید حس بدی پیدا میکنیم.
در ذات اصول 12 قدم هیچکدام از اینها لزوما دلیلی برای کیفیت بهبودی افراد نیست چرا که بسیاری از اعضا ممکن است هرگز موفق نشوند رهجو بگیرند اما در کمیته های مختلف خدماتی و یا در جلسات خدمت کنند. هیچکس مهره سوخته نیست.
افرادی هستند که هرگز به موفقیتهای مالی انچنانی دست پیدا نمیکنند اما همین افراد در خیلی از زمینه ها عملکرد قابل قبولی دارند.
برنامه بهبودی بر خود اتکایی و استقلال و پرداخت سهم منصفانه تاکید دارد نه مولتی میلیاردر شدن!هستند در انجمن کسانی که سر گدر کارگری میکنند اما لبخند میزنند و عضو مفید اجتماع هستند.....
برنامه بهبودی بر دروغ نگفتن و شغل شرافتمندانه تاکید دارد نه بر رتبه و مقام!
یادمان باشد در جلسات طوری صحبت نکنیم که باعث خود کم بینی اعضایمان شود
باتشکر یادداشت امروز-امیر

8 بهمن
ما انسانها بطور عجیبی وفق پذیر هستیم. ما راه حل های خلاقی برای شرایط اخلاقی و برای شرایط غیرممکن پیدا می کنیم. یکی از مهارتهایی که از عهده کارها بر می آییم و ان را توسعه می بخشیم، زیر نفوذ درآوردن افراد، به منظور بدست آوردن آن چیزی است که می خواهیم. الکلیسم می تواند رفتارهای محیطی را خلق کند که زیر نفوذ در آوردن را امری ضروری تلقی کند. امروز با کمک الانان، یاد می گیرم کاری بیش از اینکه بقاء داشته باشیم، انجام دهیم و چنین تحکم هایی غیر ضروری و غیر قابل قبول شوند. ما در الانان راههای سالمتری برای کسب نیازهای فردی مان و رفتار با دیگران یاد می گیریم.
زرنگی کردن بخش طبیعی از زندگی من شده بود آنقدر که من فراموش کردم یک مذاکره داشته باشم یا یک درخواست درک و قابل فهم داشته باشم. اگر از فردی می خواستم کاری انجام دهد، سعی می کردم با گفتن اینکه چقدر من برای انها کار انجام داده ام در آنها احساس گناه ایجاد می کردم و یا اینکه شکایت می کردم که هرگز وظیفه خود را انجام نمی دهند. هرگز برای من اتفاق نیفتاده که بتوانم به سادگی و مؤدبانه برای انچه می خواهم، درخواست کنم، یا اینکه می توانستم درخواست رد شده ام را بپذیرم، اما من یاد می گیرم . فقط برای امروز یاد می گیرم.

یادآوری امروز

امروز راه بهتری برای زندگی کردن خلق می کنم، رها از هر خطا و فریبی.
«ما تصمیم می گیریم که با تمامیت فردی رفتار کنیم، نه بخاطر اینکه احساس بهتری در دیگری ایجاد کنیم بلکه به این خاطر که این رفتار یک راه زندگی را به ما عرضه می کند که باعث پیشرفت و بهبودی ما می شود.»