گاهی زمانه فرصت یاد کردن عزیزان را از ما میگیرد ، ولی مهرشان را هرگز.. به سلامتی هر چی رفیق با مرام و عزیز

تویی که الان دلت واسه یه بی معرفت تنگه . . .
تویی که میخوای بهش زنگ بزنی ولی غرورت نمیذاره…
تویی که بغضتو قورت میدی که یه وقت گریه نکنی …
تویی که هر آهنگی گوش میدی یاد یه نفر میفتی…
تویی که تا میای یه کاری کنی میگی : بیخیال…
تویی که واس خودت آواز میخونی….
تویی که این روزا توی دنیای مجازی غرق شدی…
تویی که حتی توی دنیای مجازی هم خودتو گم کردی…
تویی که نمیدونی چه ریختی خودتو خالی کن…
به سلامتی تو…

به سلامتی کسی که اگه همه باشن و اون نباشه انگاری هیچکس نیست …

گل آفتابگردان را گفتند:
چراشبها سرت را پایین می اندازی؟
گفت :ستاره چشمک میزند، نمیخواهم به خورشید خیانت کنم
به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند . . .

به سلامتی‌ اون پسری که وقتی‌ تو خیابون نگاهش به یه دختر ناز و خوشگل میفته
بازم سرشو میندازه پایین و زیر لب میگه: اگه آخرشم باشی‌
انگشت کوچیکهٔ عشقم هم نیستی . . .

به سلامتی اونایی که به پدر و مادرشون احترام میذارن و میدونن تو خونه ای که
بزرگترها کوچک شوند؛ کوچکترها هرگز بزرگ نمیشوند

---

به سلامتی اون پیرمردی که وقتی‌ ازش پرسیدن عشق چیست گفت همونی که منو پیر کرد!

سلامتیِ اونی که هرچند دلخور بود ولی واس دلخوشیِ ما خندید …

به سلامتی اون پیرمردی که وقتی‌ ازش پرسیدن عشق چیست گفت همونی که منو پیر کرد !

ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺯﻧﺠﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﺯﯾﺮ ﺑﺮﻑ ﻭﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ ﻣﯿﭙﻮﺳﻪ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍﻧﻤﯿﺸﻪ.
ﺍﻣﯿﺪ ﻭﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﻧﯿﻢ ﺑﭙﻮﺳﯿﻢ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﻧﺸﯿﻢ

---

ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺍﻭﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺁﺧﺮ ﺑﺮﺝ ﻣﻌﺮﻓﺘﻦ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻤﮑﻔﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﭘﺮﻥ

ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺁﺩﻣﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻫﺎﺷﻮﻥ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺯﻝ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﻮﻥ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺪﺍ ﯾﻪ ﭼﺘﺮﯼ ﺑﺎﻻ ﺳﺮﺷﻮﻥ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻩ!