و

خوش بود عقده ز دلها بگشاییم همه .........با همه مهر و محبت بنماییم همه .
تا زمیدان طلب در اثر نیت پاک..........گوی توفیق و سعادت برباییم همه .
چون سعادت همه در پرتو مهر است و وفا.......حیف و صد حیف که بی مهر و وفائیم همه.
کوس سلطانی اگر در همه عالم بزنیم ........بدر لطف خداوند گدائیم همه
احتیاجات خود از مردم محتاج مخواه..........از خدا خواه که محتاج خدائیم همه
دانی از چیست به ساحل نرسد کشتی ما ......زانکه مستغرق دریای ریائیم همه
نیست محفوظ بسر منزل مقصود امید ........تا که در رهگذر راست نیائیم همه

بگو ای یار همراز این چه راز است ؟
دگرگون گشته ای باز این چه راز است ؟
دگر بار این چه دام است و چه دانه ست ؟
که ما را کشتی از ناز،این چه راز است ؟

هر صبح که روی لاله شبنم گیرد بالای بنفشه در چمن خم گیرد

انصاف مرا ز غنچه خوش می آید کو دامن خویشتن فراهم گیرد

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر ....کز آب هفت بحر به یک مو تر شوی .
وجه خدا اگر شودت منظر نظر ......زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

لطفا شروع کنید :ه

هزار جهد بکردم که یار من باشی ..........مراد بخش دل بیقرار من باشی .
چراغ دیده شب زنده دار من گردی ..........انیس خاطر امید وار من باشی.

" ن "

یارب سببی ساز که یارم به سلامت .........باز آید و برهاندم از بند ملامت .
یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب ...........بود آیا که ملک زین دو سه کاری بکند .


"د "

هزار جهد بکردم که یار من باشی ..........مراد بخش دل بیقرار من باشی .
چراغ دیده شب زنده دار من گردی ..........انیس خاطر امید وار من باشی.

" ن "

عـــــزیــزان مـــوســـم جوش بهــاره
چمن پر سبزه صحرا لاله زاره
دمی فرصت غنیمت دان درین فصل
که دنیـــــای دنی بی اعتباره

هر چيز که بشکند ز بها افتد و ليک
دل را بها و قدر بود تا شکسته است

ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ
از خود بطلب کز تو خدا نیست جدا
اول به خود آ چون به خود آیی
به خدا اقرار بیاری به خدایی خدا