آموخته ام :

دوقطره آب که به هم نزدیک شوند ،تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند
اما دو تکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند .
پس هرچه سخت تر و قالبی تر باشیم ،
فهم دیگران برایمان مشکل تر ،و
درنتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد

آموخته ام .
آب درعین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ ،به مراتب سر سخت تر،
و در رسیدن به هدف خود لجوج تر و مصمم تر است
سنگ ،پشت اولین مانع جدی می ایستد
اما آب...راه خود را به سمت دریا می یابد
در زندگی ،معنای واقعی سر سختی استواری و مصمم بودن را ،
در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد

آموخته ام قبل از آنکه ما را بفهمند

دیگران را درک کنم

آموخته ام هیچگاه گلی را پرپر نکنم
آموخته ام که هیچگاه شکوه از تنهایی روزگار نکنم
آموخته ام که هیچگاه کودکی را رنجور نکنم .
آموخته ام صبوری را ،شکوری را ،انتظار را و دوست داشتن همه خوبان را

آموخته ام :
هرگاه کسی حسد می ورزد نیاز دارد دیده شود

هرگاه کسی خشم داشت بدانم به نوازش و کلام مهر آمیزی نیازمند است

واگر کسی تلخ بود نیاز دارد مهربانی دریافت کند

آموخته ام اگر کسی یادم نکرد یادش کنم .........شاید او از من تنها تر باشد!!!!!!!!

...آموختم ......
....که خداوند، شش چیز را در شش جای قرار داده
ولی مردم آن را در شش جای دیگر طلب می کنند
و هرگز به آن نمی رسند
1- من علم را در گرسنگی قرار دادم ولی مردم آنرا در سیری دنبال می کنند.
۲- من عزت را در نماز شب قرار دادم ولی مردم آنرا در دستگاه سلاطین دنبال می کنند. ۳- ...من ثروت را در قناعت قرار دادم ولی مردم آنرا در کثرت مال دنبال می کنند.
۴- من استجابت دعا را در لقمه حلال قرار دادم ولی مردم آنرا در قیل و قال دنبال می کنند.
۵- من بلند مرتبگی را در تواضع قرار دادم ولی مردم آنرا در تکبر دنبال می کنند.
۶- من راحتی را در بهشت قرار دادم ولی مردم آنرا در دنیا طلب می کنند

آموخته ام که همه مشکلات با صبر برطرف ميشود اما اگر تواني براي صبر کردن باقي بماندَ

میان این همه مفاهیم پیچیده ریاضی تنهاحکایت اعداد فرد را آموخته ام..
“فرد”آن یک نفراست ک وقتی زوجها باهم میروند،او باید یک تنه جور تنهایی اش را بکشد..

به تو می آموزم که
به زندگی بی کم و کاست آری بگو یی
دست کشیدن از زندگی نه
به تو می آموزم
شادمانی را .
شاد باش و شاد باش !
دوباره و دوباره ، می گویم شاد باش !
چه در شادمانی است که خداوند نزدیکتر خواهی شد .