من خدا را دارم

من و سازم چندیست که فقط با اوییم

من خدا را دارم

کوله بارم بر دوش

سفری می باید

سفری پر آشوب

سفری بی همره

گم شدن تا ته تنهایی محض

سازکم با من گفت :

هر کجا لرزیدی ،

از سفر ترسیدی

تو بگو از ته دل :

من خدا را دارم

من و سازم چندیست که فقط با اوییم...

من فقط می دانم
ناشناسی هر شب
پنجرۀ خواب مرا
می کوبد
یک سبد

گل و پروانه و باران
در باغ شبم می ریزد
و لبخند زنان
پشت دلم می پیچد
کفشهایش

لب رؤیای دلم جا ماندست
و نمی دانم من
خانۀ عشق کجاست

پروردگارا
گر چه بنده مطيعي نيستم ولي دوستي دارم که دوستش دارم عازم سفر هست سفري دور خدايا اين دوستم را به خودت ميسپارم خودت هواش را داشته باش تا به سلامت برگردد .

پروردگارا! ببخش مرا كه از تمسخر ديگران لذت بردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه براى رسوا كردن ديگران تلاش كردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه نمازم، وقت يافتن گمشده‏هاى من است.   پروردگارا! ببخش مرا كه نادانى ديگران را به رُخِشان كشيدم.
پروردگارا! ببخش مرا كه براى همه گردن كشيدم، به غير از خودم.
پروردگارا! ببخش مرا كه ديگران را وادار به معذرت خواهى كردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه همه‏اش دعا كردم خدايا! مرا از شر خلق دور بدار و  يك بار نگفتم: خلقت را از شر من دور دار.
پروردگارا! ببخش مرا كه فكر و دلم از تو عزلت گزيد و از گناه نه.
پروردگارا! ببخش مرا كه هر چه با من مدارا كردى، من بر تو خيره‏سرى كردم.  
پروردگارا! ببخش مرا كه آن قدر كه بر بى‏منزلى و بى‏كارى و... گريستم، بر  غم فراق از تو گريه نكردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه آن قدر كه به فكر زيبايى ظاهر و مد لباس و... بودم، به فكر زيبايى و طهارت باطنم نبودم.
پروردگارا! ببخش مرا كه بارها و بارها به دنبال جنازه اين و آن رفتم و فقط با يك «اِاِ» گفتن، از كنارش گذشتم و هنوز باورم نيست كه من هم رفتنى  هستم.
پروردگارا! ببخش مرا كه با رفتار زشتم، ديگران را به دين بدبين كردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه در مجادله با اين و آن فهميدم كه حق با من نيست؛ ولى به رو نياوردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه براى نظرات ديگران، آن گونه كه حق‏شان بود، ارزش قائل نشدم.
پروردگارا! ببخش مرا كه با پرسش‏هاى مشكل از استادانم، خود را در چشم  ديگران بزرگ جلوه دادم و استادانم را تحقير كردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه موقع تعريف و تمجيد ديگران، باورم شد كه راستى  راستى كسى هستم!
پروردگارا! ببخش مرا كه تاب شنيدن تعريف از ديگران را نداشتم!
پروردگارا! ببخش مرا كه توان حل مشكل ديگران را داشتم؛ ولى سكوت كردم  و گفتم دردسر نمى‏خواهم.
پروردگارا! ببخش مرا كه آن قدر كه حسرت نداشته‏هايم را خوردم، شاكر داشته‏هايم نبودم.
پروردگارا! ببخش مرا كه اگر 1000 تومانم گم شد، غصه‏دار شدم؛ ولى نمازم  قضا شد و آن قدر غصه نخوردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه واله و شيداى مخلوقاتت شدم و خالقيتت را از ياد  بردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه آن قدر كه غصه روزى‏ام را خوردم، غصه آخرتم را نخوردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه مدام دروغ گفتم و توجيه كردم كه دروغ مصلحتى بود
پروردگارا! ببخش مرا كه خود را به خواب زدم تا از انجام كارى كه وظيفه‏ام   بود، شانه خالى كنم.
پروردگارا! ببخش مرا كه با دروغ‏هاى مكرر خود، زشتى دروغ را در ذهن فرزندم از بين بردم.
پروردگارا! ببخش مرا كه آن قدر كه اهل حرف بودم، اهل عمل نبودم.
پروردگارا......
پروردگارا!!!!       می بخشی مرا؟؟

پروردگارم ترا لبیک اگر چه در جمعیت فراوان آن سرزمین نیستم.

پروردگارم ترا لبیک اگر چه در میان حجاج سعی کننده در صفا و مروه حاضر نیستم.

پروردگارم ترا لبیک اگر چه در جمع بندگان دعا کننده ی آن حرم نیستم.

پروردگارم ترا لبیک اگر چه در صف نمازگزاران خانه ات حضور ندارم.پروردگارم ترا لبیک اگر چه در جمع بندگان فراوانت که خواهان عفو و بخششت هستند حضور ندارم.پروردگارم ترا لبیک ...
خداوندا ،تمامی گناهانم و گناهان دوستانی که شرف حضور را پیدا نکردند ببخشای و هر آرزو به دلی را به آرزوهای خیرشان برسان.امين

خداوندا !! دوبار او را بیدار کردیم،اما باز هم خوابید...

ملائکه ی من! در گوشش بگویید پروردگارت منتظر توست...

 

 

پروردگارا باز هم بیدار نمی شود!

 

 

اذان صبح را می گویند،هنگام طلوع آفتاب است...

 

 

ای بنده! بیدار شو،نماز صبحت قضا می شود...

 

 

خورشید از مشرق سر بر می آورد،خداوند رویش را بر می گرداند.

 

 

ملائکه ی من! آیا حق ندارم که با این بنده قهر کنم؟

 

 

وای نه...!!!!

 

 

خدای مهربونم...با من قهری؟؟؟!!!

 

 

ولی باز هم خدا می بخشد.

 

 

و باز هم...!

 

خدایــــــا شفــــــــا بده…

بنده های سالمت را شفا بده!

کسانی را شفا بده که خیال میکنند هنوز دنیا بدون آنها نمیچرخد!

کسانی را شفا بده که خیال می کنند مریض نخواهند شد هرگز!

کسانی را که روحشان خیلی مریض است!

.

 خدايا ....قدرتم را دو چندان كن !!... نه در بازوانم ، قلبم را قدرتي ببخش ..
  تا ناملايمات زندگي را اسانتر تحمل كنم ...

  تا بدانم عشق چيست و چگونه بايد عشق بورزم ...

 خدايا قدرتم و شهامتم را فزوني بخش ، نه چشمهايم را  و نه زبانم را !!..تا بدانم كيستم ، و چيستم ...

 بتوانم عشق هاي فراوان در اطرافم را دريافت كنم ...تا دست سردي را به گرمي بفشارم ...

 تا از دوش ناتواني ، باري را برگيرم ....تا دردمندي را آسوده سازم ..

 خدايا قدرتم را ، شهامتم را افزون كن ، نه در گستاخي و خودخواهي ، نه در گزافه گويي ..نه ...

  بلكه روحم را ...

   تا بدانم كوتاهترين راه براي انسان شدن و انسان ماندن چيست ...راه را نشانم بده و كمكم كن ..

   "عزيزترينم خداي خوبم "