من از احساس بيهوده بودن ؛ من از چون حباب آب بودن
من از ماندن چون مرداب مي ترسم


خداوندا...

من از مرگ محبت من از اعدام احساس به دست دوستان دور يا نزديک مي ترسم


خداوندا..

من از ماندن مي ترسم خداوندا من از رفتن مي ترسم...


خداوندا...

من از خود نيز مي ترسم ...


خداوندا...

پناهم ده...!

چشمه ها در جاری شدن و علف ها در سبز شدن معنی پیدا میکنند
کوه ها با قله ها و دریا ها با موج ها زندگی پیدا میکنند
و همه ی انسان ها با عشق …
پس بار خدایا بر من رحم کن
بر من که میدانم ناتوانم رحم کن
باشد که لباس فاخری بر تن نداشته باشم
باشد که حتی دست و پایی نداشته باشم
و حتی من نباشد …
اما نباشد لحظه ای که در قلبم”عشق” نباشد !

خدایا …
دلم مرهمی می خواهد از جنس خودت …
نزدیک … بی خطر … بخشنده … بی منت …

اگر هیچوقت بعد از هر لبخندی خدا را شکر نمیکنید

حقی نخواهید داشت بعد از هر اشکی از او گله مند باشید

تو مهربان جاودان آسیب نا پذیر من هستی
ای پناهگاه ابدی
تو می توانی جانشین همه بی پناهی ها شوی
الان كه تو سختی ها هستم به یادتم ،نمیگم با تمام وجود ارامشو حس میكنم ،طبیعی هم هست چون خالص نیستم
هر قدر كه خالص تر شم
بیشتر میفهممت
و امیدوارم تا رفتنم
و رسیدن به تو
خالص لایق تو باشم

آمده ام تا در سايه مهد تو خستگي را از خود برهانم وکوله بار سنگين گناهانم را بر زمين بگذارم.

از پشت کوههاي آرزوهاي طولاني از آنسوي درياهاي غرور وخود خواهي آمده ام تا سر در آستانه

پر عظمت تو بگذارم وهاي هاي بگريم...آمده ام تا دستهاي مرا بگيري و با مرواريدهاي با جامهاي

خالي نياز با کفشهاي اميد آمده ام تا مرا ببخشايي و گل آرامش را در دل بپرورانم و اطمينان درو کنم

ونماز عشق بخوانم.......بيا تا لبريز شوم......

ماهي ها چه قدر اشتباه مي كنند ؛قلاب علامت كدام سؤال است كه به آن پاسخ ميدهند ؟آزمون زندگي ما پر از قلابهايي است كه وقتي اسير طعمه اش مي شويم، تازه مي فهميم ماهي ها بي تقصيرند !حسد، كينه ،خشم ،لذت ،غرور، انزجار، انتقام ،ترس ،شهوت ...خداوندا دانشي عطا فرما تا از كنار اين قلابها بگذرم كه شايد دگر فرصتي براي برگشتن به پاكي دريا نباشد .

ارتباط باخدا, 
خدای من..
ای برترین آرامش دهنده قلب تنهایم..
حضورت را سپاس میگویم...
ببخشای بر من اگر امروز خدمتی انجام ندادم...
اگر عشق را قسمت نکردم...
ببخشای بر من اگر دانستم و عمل نکردم..
الهی......
بخشندگیت را شکر ....
بگیر از قلبهای زنگار گرفته هر چیز را که تو را ناپیدا میکند در آن ...
الهی دلی میخواهیم لبریز از عشق و مهربانیت ...
پس یاریمان کن و توانمان ده تا هرس کنیم باغچه دل را ....
و حضور پر مهر تو را پاسخ گوییم...
خداوندم .. من و همه دوستان همسفرم را  در این سفر از موانع و بلایا محافظت بفرما...
به تو میسپاریم و در آرامش سکنی میگزی