[size=1.35em].

[size=1.35em]چه چيزهايي باعث مي شوند ما سلامت  عقلمان را از دست  بدهيم ؟ آياهميشه بر روي حركت و رفتارمان كنترل داشته ايم ؟ آيا هميشه در برخورد ورفتار با موقعيتها ، داراي قضاوتي صحيح بوده ايم؟ آيا ما سلامت عقل خود  را ا ز دست  داده ايم  و عصبي  شده ايم  و به صورت غير قابل كنترل  درآمده ايم؟آيا تا به حال دچار سردرد شديد ، اضطراب و تشويش ،ناتوان در تمركز و خواب ، احساس بي ارزشي ، و اين احساس كه "اي كاش هيچگاه به دنيا نيامده بودم " شده ايد؟






.

 

من به مرور سلامت عقل خود را از دست دادم با زندگی با افراد بیمار و با ان احساساتی که به من میدادند باعث شد سلامت عقل خود را از دست بدهم . کسی که تفاوت خوب و بد را نداند سلامت عقل ندارد.در گذشته هیچ تمرکزی بر روی رفتارم نداشتم چون با کله ی خودم  میرفتم چون مشورت کردن را بلد نبودم. برخورد معقول نداشتم ، این معقول بودن و درست فکر کردن مال انسانهای سالم است ،یک جاهایی سلامت عقلم کمرنگ شده بود و اگر میخواستمد درست رفتار کنم اطرافیانم نمیگذاشتند.تمام دردهای جسمی من به علت این بود که من عصبی بودم و بیماری روحی داشتم .من عصبی میشدم و این باعث میشد که معده درد بگیرم و مقایسه کردن خودم با دیگران هم باعث شده بود که بیماری روحی بگیرم. ناراحتی جسمی من به علت ناراحتی های روحی من بود.

چون پریشان بودم و سلامت عقل نداشتم روی زندگی خود تمرکزی نداشتم واحساس پوچی میکردم  و همیشه آرزو میکردم که ای کاش من هرگز به دنیا نمیامدم.