يك درخت ميتواند شروع يك جنگل باشد ...

يك لبخند ميتواند  اغاز گر يك دوستي باشد ..

يك دوست ميتواند ياريگر يك انسان باشد ...

و يك واژه ميتواند بيانگر هدف ياشد !!...

ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ “ﮐﻢ ﮐﻢ” ﺍﺗﻔﺎﻕ میفته

ﭘﺲ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ “ﯾﻬﻮ” ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﯽ ﮐﻪ خیلی ﺩﯾﺮ شده واسه دوست داشتن

 

سعی نکن متفاوت باشی فقط خوب باش؛خوب بودن به اندازه کافی متفاوت است!

انسانهای ضعیف انتقام میگیرند
انسانهای قوی می بخشند
انسانهای باهوش نادیده می گیرند.

قالی زندگی...

زندگی یک قالی بزرگ است، هر هزار سال یکبار فرشته‌ها قالی جهان را در هفت آسمان می‌تکانند، تا گرد و خاک هزار ساله‌اش بریزد و هر بار با خود می‌گویند:

این قالی نیست که قرار بود انسان ببافد، این فرش فاجعه است…

با زمینه سرخ خون و حاشیه‌های کبود، و نقش برجسته‌های ستم…

فرشته‌ها گریه می‌کنند و قالی آدم را می‌تکانند و دوباره با اندوه بر زمین پهنش می‌کنند. رنگ در رنگ، گره در گره، نقش در نقش… قالی بزرگی است زندگی.

که تو می‌بافی و من می‌بافم، همه بافنده‌ایم. می‌بافیم و رج به رج بالا می‌بریم. می‌بافیم و می‌گسترانیم. دار این جهان را خدا بر پا کرد و خدا بود که فرمود: ” ببافید “، و آدم نخستین گره را بر پود قالی زندگی زد. و هر که آمد، گره‌ای تازه زد و رنگی ریخت و طرحی بافت. و چنین شد که قالی آدمی رنگارنگ شد. آمیزه‌ای از زیبایی و نا‌زیبایی، سایه روشنی از خوبی و بدی.

گره تو هم تا ابد بر این قالی خواهد ماند، طرح و نقشت نیز، و هزاران سال بعد، آدمیان بر فرشی خواهند زیست که گوشه‌ای از آن را تو بافته‌ای.

كاش گوشه‌ای را كه سهم توست زيباتر ببافی!!!

از انسانها غمی به دل نگیر ؛ زیرا خود نیز غمگین اند با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزندزیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند؛پس دوستشان بدار اگر چه دوستت نداشته باشند...!