انسانها معمولا ما را تشویق می کنند که به بهای از دست دادن کنجکاوی، احتیاط را بر گزینیم و به قیمت از دست دادن ماجراجویی ، به امنیت متوسل شویم، از مجهولات بپرهیزیم و پا به وادی ناشناخته ها نگذاریم. ولی به این حقیقت توجه کنیم که زندگی که در آن لذت کشف کردن نباشد، حتما طعمی امتحان شده دارد و تکراریست...بايد رفت و و عالم های ناشناخته را در وادی علم، هنر و موسیقی کشف كرد و لذت برد.

نیاز نیست انسان بزرگی باشیم،

انسان بودن خود نهایت بزرگی است،

خیلی از ما انسان ها تا در روابطمون به مشکلی بر میخوریم بلافاصله تلاش میکنیم صورت مسئله رو تغییر بدیم و معمولا هم مشکل رو چیزی صرفا بیرون از وجود خودمون میدونیم و به رفتارهای خودمون ایمان صد در صد داریم و دیگری رو مستحق کیفر میدونیم و احوالات درون رو روی دیگری فرافکنی میکنیم و به خودمون میگیم اگه اینو از زندگیم حذف کنم دیگه راحت میشم

*

کتاب ' گفتگو با شیاطین ' رو بخونید 

مصاحبه کرده با 9 نفر که رهبرانی بودن در کشورهای خودشون و اینها وسیع آدم کشتن! وسیع 

و ایمان هم داشتن دارن ب

ه خاطر خدا میکشتن
و بعضی هاشون میکشتن تو فریزر نگه میداشتن آدم هآرو
هنوز یکیشون که تو عربستانه در واقع از کشور خودش رفت عربستان بهش پناهندگی دادن توی مصاحبه اخیرش گفته 
من یه 10 هزار تا دیگه میکشتم درست میشد و من هنوز یه رسالت ناقصی از طرف خدا دارم و امیدوارم قسمت بشه من برگردم دوباره رییس جمهور بشم و رسالتم رو تموم کنم

  بعضی وقت ها بعضی آدمها بدون در زدن وارد زندگیت میشن .
    اونقدر خوبن که چشم باز میکنی می بینی یه فصلی از زندگیت شدن..
    باهات آفتابی میشن ، هر وقت هم دلت ابری شد و گرفت دل اونها هم میگیره..
    بدون اینکه بفهمی فقط دوسشون داری
    اونقدر بودنشون تو لحظه هات پررنگه که دوست داری تمام عاشقانه هاتو براشون بنویسی
    و...
    اونا هیچوقت تکراری نمی شن ....هیچوقت
    از خدا میخوام
    هرجا هستن خوشحال باشن و خوشبخت...

    همین