هشیاری 11 دی

«آنچه را در اختیار داریم، فقط می‌توانیم با هشیاری حفظ كنیم...»

کتاب پایه

v

چگونه نسبت به بهبودی خود هشیار بمانیم؟ ابتدا باید درك كنیم بیماری ما برای همیشه همراه ما خواهد بود. تفاوتی نمیکند چه مدت پاك بودهایم، زندگی ما چقدر بهتر شده است و تا چه حد شفای روحانی یافتهایم، در هر حال، ما هنوز معتاد هستیم. بیماری ما صبورانه منتظر میماند تا به محض اینكه به آن فرصت دهیم از دام رها شود.

هشیاری دستاوردی روزانه است. تلاش میكنیم دائماً هشیار باشیم و در مقابله با مشكلات آماده باشیم. منظور این نیست كه باید همیشه بیدلیل ترس داشته باشیم که اگر برای لحظهای غفلت كنیم، چیزی وحشتناك زندگی ما را تسخیر خواهد كرد؛ فقط به طور عادی احتیاط میكنیم. دعای روزانه، شرکت منظم در جلسات و لطمه نزدن به اصول روحانی به خاطر انتخاب راه آسانتر، از اقدامات هشیارانه است. در صورت لزوم، ترازنامه تهیه میکنیم، آن را هر زمان که از ما خواسته شد، با دیگران در میان میگذاریم و بهبودی خود را با احتیاط پرورش میدهیم. مهمتر از همه، هشیار میمانیم!

تا وقتی هشیار میمانیم هر روز از اعتیاد خود تسكین موقتی پیدا میکنیم. هر روز اصول بهبودی را در تمام اعمال خود به كار میبریم و هر شب از نیروی برتر خود به خاطر یك روز پاك دیگر شكرگزاری میكنیم.

v

فقط برای امروز: هشیار هستم و هر كاری لازم باشد برای حفظ بهبودی خود انجام میدهم.

بنام خدا

فقط برای امروز سعی میکنم هر حرکتم را که از روی افراط است را به تعادل برسانم

فقط برای امروز عادت های زشت را کمتر استفاده میکنم

فقط برای امروز به حرف دیگران کاری ندارم و فقط سعی میکنم حرکت خودم را در مسیر بهبودی ادامه دهم

انجمن مبتنی بر یکسری اصول روحانی است که این اصول ما را متحد تر میسازد .بهبودی یک پروسه است نه یک پروژه .بهبودی در جریان است و برنامه بهبودی میبایست روزانه انجام شود.همانطور که مواد مخدر نهایت 24 ساعت فرد را در حالت سرخوشی نگه میدارد و بعد اثرش تمام میشود بهبودی نیز هر روز و هر روز باید تکرار شود تا تاثیر خوبی داشته باشد.برای ما اصول روحانی همانند یک چاشنی و دسر روزانه شده است و علاوه بر غدا و اب و اکسیژن من به جلسات بهبودی نیاز دارم.
ما در جلسات رقیب یکدیگر نیستیم و با یکدیگر رقابت نمیکنیم بلکه با خنده هم میخندیم و با گریه هم گریه میکنیم.
ما نه تنها دوست نداریم از اعضایمان کم شود بلکه علاقمند هستیم روز به روز بع تعدادمان اضافه گردد.
امیر اریا یازدهم دی

11 دي
من در مقابل رنج‌هایي كه برده‌ام، پاداش بهبودي و آرامشم را گرفته‌ام. امروز موجودیتم در گروه فقط مشكل بيماريم مي‌باشد. با همين بيماري تجربيات و چيزهايي به دست آورده‌ام كه از حد و انتظارم خارج است. امروز نگران چيزي نيستم. از ترس‌هايم مضطرب نشده و از آنها فرار نمي‌كنم. امروز اشتباهاتم را مي‌پذيرم و سعي مي‌كنم آن‌ها را جبران كنم. امروز با بهره‌ گرفتن از اصول خودیاری و آرامش درونم، مي‌آموزم كه چگونه با زندگي کنار آمده و با مشكلات روبه رو شوم. امروز طریقه‌ی ارتباط گذاشتن با خود و دیگران را آموخته‌ام و اینکار را بدون سوءاستفاده کردن و شدن انجام می‌دهم. امروز آموختن مهارت‌های زندگی یکی از مهمترین نیازهای شخصی من شده است، من با آموختن این مهارت‌ها توانایی روبه رو شدن با واقعیت‌های زندگی را پیدا کرده‌ام. من از خداوند به‌خاطر داشتن این همه نعمت و سعادت سپاسگزارم. خداوندا: به من بفهمان بدون تو چی خواهم شد، نشانم نده. من سال‌ها در کوره‌راه زندگی گمشده و هرگز نتوانسته‌ بودم راه نجاتی پیدا کنم. امروز برای شکرگزاری انگیزه‌های زیادی دارم. برگ برنده‌ی من در این راستا بیماری و عجز من و خدای مهربان برای گرداندن زندگی است.
دعا کردن و خواستن حق ماست!