آیا احساس اهمیت نسبیدر حلقه دوستان وخانواده می کنم؟
در کل جامعه چطور؟
آن احساس چیست؟

بله - امروز پس از گذشت سال ها دافعه بین انسان ها به کمک خداوند و اصولی که از انجمن فرا گرفته ام تبدیل به انسانی شده ام دارای جاذبه و اهمیت نسبی و همگی نتیجه ی پیروی از اصولی است که اموخته ام امرز احسا سات خوبی در من بوجود امده مانند از خودم فرار نمی کنم احساس می کنم که جزیی از کل هستم احساس مسوولیت پذیری می کنم و در خانواده پذیرفته شده ام امروز از یک سری اصول انسانی پیروی می کنم که اگر به انها خوب عمل کنم مانند نگینی خواهم درخشید و از احساس انزوا و تاریکی و بی ارزشی رها خواهم شد امروز باعث شده تا مورد تقدیر تشکر واقع شوم به خودم غره نمی شوم و همه ی این تعاریف را از خالق خود می دانم و در پس این همه دیگاه احساس نوعی تواضع فروتنی و غروز موجه روحانی می کنم

در زمان مصرف به دیگران اهمیتی نمیدادم و فقط نشیگی خودم برایم مهم بود و فقز باعث سر افکندگی خانوادده ام بودم.ولقعا زندگی انسانی را فراموش ده بودم وحساس خوشایند و مثبتی نداشتم.امروزه در بهبودی خلاف مسیر مصرف حرکت میکنم.هم من به دیگران اهمیت میدهم هم دیگران به من.در فامیل و دوستان و همسایه کاملا پذیرفته شده هستم