من زندگی خودم را میکنم و

برایم مهم نیست چگونه قضاوت میشوم... 

چاقم؟

لاغرم؟

قد بلندم؟

کوتاه قدم؟
سفیدم؟
سبزه ام؟
همه به خودم مربوط است... 
مهم بودن یا نبودن را؛ فراموش کن!
روزنامه ی روز شنبه، زباله ی روز یکشنبه است!
زندگی کن به شيوه خودت...
با قوانين خودت...
با باورها و ايمان قلبی خودت...
مردم دلشان می خواهد، موضوعی برای گفتگو داشته باشند؛ برايشان فرقی نمی کند چگونه هستی؟
هر جور که باشی، حرفی برای گفتن دارند...
شاد باش و از زندگی لذت ببر...
چه انتظاری از مردم داری؟
آنها حتی پشت سر خدا هم حرف می زنند!!!

آناتول فرانس:


* هیچ عیب ندارد که شما فهیم و فیلسوف باشید، ولی اگر هستید


طوری رفتار کنید که کسانی که با شما حرفی میزنند شما را به سادگی خودشان تصور کنند.


* هرگز با احساساتی که از اولین برخورد نسبت به کسی پیدا می کنید نسنجیده اعتماد نکنید.


* خنده بهترین اسلحه جنگ با زندگی است.

زندگی کن!

حتی اگر بهترینهایت را از دست دادی. چون این زندگی کردن است که بهترین های دیگر برایت میسازد…

هر سخنی راز نیست ، اگر سخنی را راز می دانید ، آن را به کسی نگویید و اگر گفتید دیگر نگویید این را به کسی نگو ! چرا که خود شما ، توان نگهداری آن را نداشته اید ، چه برسد به شنونده .

سی شعاع به سوی میله چرخ تقرب می جوینداما تهی میان آنهاستکه ارابه را به حرکت در می آوردکوزه های سفالی را با گل می سازنداما تهی درون آنهاستکه کاربردشان را تعیین می کندخانه، در و پنجره های بسیار دارداما تهی دورن آن استکه سکونت را ممکن می سازدوجود امکانات بسیار می دهداما از طریق نه- وجود استکه از آنها استفاده می توان کرد.

هر گاه زندگی با عشق و شور را بر می گزینید زندگی نیز عشق و شور خود را برای شما بر خواهد گزید . باربارا دی آنجلیس

آنچه دیروز و امروز ما را آشفته ساخته است، کمبود خویشتن پذیری است. هر معتاد در حال بهبودی در روزهای آخر مصرف خود، یک چیز را در خودش قبول کرد و آن این بود که من معتاد هستم و همین باعث شد که مصرف مواد را ترک کند. امّا با یک گردش ساده می توانیم بفهمیم مصرف مواد مخدر قسمتی از زندگیمان را به مشکل رسانده بود. ولی آنچه که زندگی را از کنترل ما بیرون برده بود، کمبود خویشتن پذیری بود.

رودخانه ها آب خود را مصرف نمی کننددرختان میوه خود را نمی خورندخورشید گرمای خود را استفاده نمی کندگل ، عطرش را برای خود گسترش نمی دهدنتیجه :زندگی برای دیگران ، قانون طبیعت است . . .

از قضاوت دیگران نترس. از این که از قضاوت دیگران بترسی، بترس. اگر هستی چه نیازی به رد و قبول دیگران داری و اگر نیستی این چه حماقتی است که دروغهای خودت را باور کنی. اگر محکوم شدنی هستی بدان که فی الحال محکومی و اگر حقیقت با تـو است چه باکی از قضاوت بدبینانه دیگـران داری. چه کسی می تواند حقیقت را به خیال خود محکوم کند و خود به واقع محکوم نشود. اگر همه تو را قبول کنند تو مثل همه می شوی. بیشتر انسانها در تصرف تاریکی اند پس آن گـاه وای بر تو. اگر کسی که خداوند محکومش کرده تور

 ا به واقع تأیید کند تو خود از محکوم شدگان خداوند هستی. وقتی که نیازمند تأیید دیگرانی بدان که خداوند تو را تأیید نکرده است. وقتی افکاری که دیگران در باره تو دارند برایت مهم است بدان که مهمترین معـنای زندگی ات را هنوز نیافته ای. دیگران چه کاری با تو می توانند بکنند؟ نهایت اش ایـن است که تـو را بکشند. پس اگر تو عاشـق خدایت هستی و مشتاق دیـدار او، ایـن بزرگترین کاری است که آنان می توانند برایت انجام دهند.
انسان هوشیار و عادل چون می داند که چیزهای زیادی هست که از آن بی خبر است ، پس زود و شتابزده قضاوت نمی کند و اگر قضاوت کند، قضاوتش مطلق و تغییرناپذیر نیست.
برای آن که خداوند بخشنده و مهربان را بشناسی، تو باید محبت کنی و بخشش نمایی. برای شناخت خداوند عادل، باید به عدالت رفتار کرد. برای شناخت هر وجهی از خداوند، باید همان گونه بود و همان گونه زیست.

بهترین فرصت برای تمرین عش ورزیدن نه در جلسات،بلکه در خانه خود است و این دقیقا سختترین جا برای اینکار است