خدایا به من کمک کن تا بر صفت خود محوری که در طول
دوران اعتیاد، در من شدت یافته غلبه کنم و هم دلی
و درک متقابل جایگزین آن نمایم

نقصها، در تاریکی رشد می کنند و در پرتو نور می میرند.

وقتی افکار ما از نیات غلط پاک شود، سطح فکر ما به مرتبه ی بسیار بالاتری خواهد رسید.

یکی از هدایای بهبودی من، زندگی و لذت بردن از آن است، همان طور که واقعاً هست. امروز، از واقعیت استقبال میکنم.

قضاوت درمورددیگران اصلا مشخص نمیکند که انها چه شخصیتی دارندبلکه
برعکس مشخص میکند که من چطور ادمی هستم

شهامت به ما این امکان را میدهد فکر کنیم که زندگی بالا و پایین خود را دارد ودر مواقع سخت باید چاره اندیشی کرد نه فرار

تو کلاس درس خدا، اونی که ناله میکنه رد میشه اونی که صبر میکنه قبول میشه و اونی که شکر میکنه شاگرد ممتاز میشه.

بهترین درسها را در زمان سختی آموختم و دانستم صبور بودن یك ایمان است

و خویشتن داری یك نوع عبادت...فهمیدم

ناكامی به معنی تاخیر است نه شكست ..

و خندیدن یك نیایش است .

راه دوست داشتن هر چیز درک این واقعیت است که امکان دارد از دست برود.

ما میتوانیم امروز در خدمت بیماری خود نباشیم و شروع به خدمت به خداوند و دیگران باشیم .