2ـ چه‌گونه می‌فهمم چه وقتی نیاز به رها کردن دارم، چه‌طور رها کنم؟

برای گوش دادن به جواب صوتی اینجا کلیک کنید

.

منظور از رها کردن ترک کسانی که دوستشان داریم و در زندگی ما هستند نیست بلکه برایم بدین معناست که دست از کنترل آنها بردارم ، به دیگران حق انتخاب بدهم ، زندگی کنم و بگذارم که دیگران هم زندگی کنند . و از خداوند بخواهم که به من قدرت و توانایی تغییر دادن خودم را بدهد نه دیگران را . من مسئول بهتر شدن خودم می باشم نه دیگران .

وقتی دارم شخصی یا چیزی را کنترل میکنم نیاز دارم که رها کنم.من مسوول اداره جهان نیستم.این بیماری من است که دوست دارم دنیا و مردمانش مطابق میل من باشند

وقتی ک این اطمینان را ب خودمان بدهیم ک نیروی برترمان با ما هر چه کند از انچه ک خودمان بر سرمان اوردیم بهتر خواهد بود.

ما همیشه سعی داشتیم همه کس و همه چیز را کنترل کنیم,و چون اغلب کوششهای ما نتیجه نداد,ناتوان در مانده شده ایم.ما نمی توانستیم بگذاریم ک امور همانگونه که باید بوقع بپیوندد.همیشه چهار چشمی دنبال راهی بودیم تا مسیر را ب دلخواهمان تغییر دهیم.

وقتي كه عاجزم و باور ميكنم كه سلامت عقل ندارم ...رها كردن شرط اولش واقع بين بودن و همسو شدن با مراقبت از خودم باشد ..
 اراده ي من توليد درد و رنج ميكنه ...اراده و خواست خدا ابتدا انجام دادن مسئوليتم و رها كردن آنچه از تواان من خارج است ..

 مثال : اراده ي من به عنوان يك هموابسته اين بود كه خود را وقف تامين نيازها و خواسته هاي ديگران كنم ..    "افراطي عمل ميكرد"
 اراده   خداوند  با طرز صحيح كمك كردن و اينكه همواره و در هر شرايطي مراقبت از خودم را در اولويت قرار دهم ...ميباشد ..