· آیا مواقعی در بهبودی من بوده که در اشتباه باشم ، اما در چند وقت بعد از آن آگاه نباشم ؟ آنها چه بودند ؟

بله بطور مثال در مورد دیگر اعضا و سرعت بهبودی و بیماری آنها و همینطور عجله ایی که خودم برای بهبودی داشتم و تصور میکردم زودی همچی را درست کنم و یا بلعکس فکر میکردم باید باری به هر جهت باشم و هرچه پیش آید خوش آید مهم نیست همینطور در مورد روابطم و انحرافات فکری که داشتم هم و یا قضاوتهایی که کردم و بعدا به مرور فهمیدم که سخت در اشتباه بوده ام مرور زمان مشکل را حل کرد و درک کردم که من هم اشتباه میکنم و هیچ چیز قطعی و ابدی وجود ندارد و تغییر زمان درس های زیادی به من داد یک نمونه ضامن یک دوست شدم که وام هایش را پرداخت نکرد و از حقوق من کم میشود با او صحبت کردم اما فقط خشک و خالی گفت که حل میکنم

بعضی مواقع بدون ارزیابی خود رفتاری را با رها وبارها تکرار می کردم وانتظار نتیجه ای متفاوت داشتم . معمولا چون ترازنامه وارزیابی خود را نمی دانستم این عدم اگاهی باعث ماندن من در شرایطی می شد که در ان بستر ارتکاب اشتباه را برایم فراهم می کرد

.بعضی از اشتباهات ما براثر نا آگاه است نمی دانم که این عمل چه زیانهایی به خودمان یا دیگران می زند و به مرور زمان و با گرفتن تراز مکرر متوجه ایرادات و اشتباهات خود می شوم .ولی خیلی از اشتباهات را می دانم که اشتباه است ولی وقتی پای احساسات مثل احساس ترس و یاخشم و یا تایید طلبی و یا احسلاس خود بزرگ بینی و یا شهوت و....در بین باشد به صورت تکراری و اجباری اشتباهات را انجام می دهیم و آگاهی باعث ایجاد درد می شود که همین درد به مرور زمان باعث تغییر می

5_بله،متاسفانه مواقعی که بامرض وبیماریم زندگی میکنم ودریچه افکارم بسته میشودوخودم رامحق وحق بجانب میدانم ودچاراحساس دانایی وتوانایی میشوم این اتفاق برایم میفتدبرای مثال: درجاهایی که نبایدباشم میبودم،وکارهایی راکه نبایدمیکردم انجام میدادم،روابطی که نبایداصلا صورت میگرفت واززیربنا نادرست وپراز توقعات نابجابودولذت طلبی وشهوترانی درآن موج میزدصورت میگرفت،ورابطه هایی که بایدتقویت میشد مانند روابط خانوادگی ودوستی هایمان، که متاسفانه بیمارگونه وبدون مسئولیت رهامیشد، بی رویه پول خرج میکردم واصلأبفکر برنامه ریزی نبودم اما امروز متوجه شده ام که بایدحتما پس انداز هم داشته باشم.
درمشارکتهایم احساسات دوستانم را بالاوپایین میکردم وحرفهای قشنگ وغیرت برانگیزمیزدم تاسبدسنت7 پر از پول شود،بصورت روزانه ترازنمیگرفتم واگرهم میگرفتم زورم میامدبرای راهنمایم بخوانم ارتباط مرتبی هم باراهنمام نداشتم،مشورت نمیکردم وبا کله بیمارخودم تصمیم میگرفتم بر روی خواسته هایم پافشاری میکردم وبه حرف دیگران گوش نمیدادم ومشتری دائم لذتهای زودگذر وکلوپ بازیهابودم، که خودش بازهم باعث بروزمشکلات دیگری برایم میشد.واشتباهات دیگری مانند:
درانکاربودن واقرارنکردن،ماسک زدن ومشارکتهای صادقانه نکردن،خیلی از اوقات مظلوم نمایی کردن،خدمتهای بیمارگونه کردن، تحمیل عقایدم باجملات زیباوقیافه حق بجانب،اقرارنکردن به نواقصم که باعث تکرار اشتباهاتم وبیخبرماندن ازرفتارها واعمال ناسالمم میشد،نقش قربانی را بازی کردن تابه هدفم برسم،خودآزاری کردن بخاطرنپذیرفتن حقایق موجود زندگیم.
که فقط نوشتن ترازنامه ومداومت در نوشتن آن،تماس مرتب باراهنمام، مشارکت صادقانه، حضورمنظم درجلسات وتماس بادوستان بهبودی،ومشورت ودرآوردن زیربنای ترازنامه هایم باکمک راهنمایم توانست کمکم کندتابتوانم بعدازمدتهااز این اشتباهات خارج شده ورهاشوم.?