12 دی نفس عمیقی بكش و با خداوند صحبت كن

«گاهی اوقات وقتی دعا میكنیم، اتفاق جالب توجهی رخ میدهد: وسایل، روشها و

انرژی لازم برای انجام امور بیشتر از توان خود را به دست میآوریم.»

کتاب پایه

v

گاهی اوقات سازگاری با ناملایمات و نومیدیهای كوچك زندگی، دشوارترین مهارتی است كه باید در بهبودی یاد بگیریم. هر روز با ناراحتیهای كوچكی روبرو میشویم. از باز كردن بند كفش بچهها گرفته تا ایستادن در صف بازار، روزهای زندگی ما پر از مشكلات كوچكی است كه باید تا حدی با آنها كنار بیاییم.

اگر مراقب نباشیم، ممكن است با زورگویی یا دندان قروچه كردن سعی در رفع این مشكلات داشته باشیم و با سختگیری درباره اینكه چگونه باید آنها را برطرف كنیم، خود را سرزنش كنیم. این رفتارها نمونههایی از برخورد ضعیف است، ولی حتی اگر اوضاع ما این قدر هم وخیم نباشد، احتمال بهتر شدن وجود دارد.

هر بار كه زندگی، ما را با مانع كوچكی در برنامههای روزانه روبرو میسازد، كافیست نفس عمیقی بكشیم و با خداوندی كه درك میكنیم، صحبت كنیم. با علم به اینكه میتوانیم از آن نیرو صبر، تحمل یا هر آنچه میخواهیم دریافت كنیم، با مشكلات بهتر برخورد میكنیم و اغلب اوقات لبخند میزنیم.

v

فقط برای امروز: هر گاه كه احساس درماندگی میكنم، نفس عمیقی میكشم و با خداوند خود صحبت میكنم.

اندیشه امروز دوازدهم دی ( a day at a time)

به هنگام بررسی تغییرات خود و ارزیابی بهبودی درک می کنیم که پیشرفت بنیادی در گرو تغییر جهان بینی ما نسبت به دیگران و جهان پیرامون ما می باشد .
زمانی که از یک فکر به عقیده کهنه و بیمار گونه رها می شویم به نوعی پیشرفت کرده ایم .
هر زمان که با روبه رو شدن با یک نقص اخلاقی و یا اختلال شخصیتی با فروتنی از خداوند درخواست می کنیم که ما را در رفع این اشکال یاری دهد به پیشرفتی دست یافته ایم و تا زمانی که از مواد مخدر و رفتارهای معتادگونه فاصله می گیریم به پیشرفت ادامه خواهیم داد و رشد خواهیم کرد .
آیا من به پیشرفت خود از زمان آغاز برنامه بهبودی توجه کرده ام ؟
آیا من به خاطر خواهم سپرد که از جهت رشد و بهبودی نیازمند تغییر افکار و عقاید قدیمی و بیمارگونه خود می باشم ؟
آیا من قادر خواهم بود که عشق ، برادری ، پاک زیستن و اتکا به خداوند را جایگزین باورهای غلط و ویرانگر گذشته خود بنمایم ؟
آیا رهنمودها و اصول برنامه که بر اساس تجربیات مفید افرادی است که آنرا آزموده اند خواهد توانست توهمات آزار دهنده دوران اعتیاد را از من بگیرد؟

" برنامه بهبودی و اصول آن کارآیی دارد"

کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت http://forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .

12 دي
امروز در دعاي سحرم در مقام خالقم زانو زده و از او به خاطر زنده ماندنم سپاسگزاري مي‌كنم، او را سپاس می‌گویم كه مرا با فشارهای بیماریم تنها نمي‌گذارد. با فروتني از او مي‌خواهم كه مرا در رفع نواقصم ياري دهد. از او تقاضا مر‌کنم که مرا با فضیلت‌های خودم آشنا کند و به من جرأت جایگزینی فضیلت‌هایم را با نواقصم بدهد. می‌دانم تنها کسی که توانایی کمک به من را دارد خداوند مهربان است. در مقابلش سجده کرده می‌گویم، عزيزا: آن چه تو هستي من نيستم. تو قوي و با صلابت هستي، ولي من ضعيف و كوچك. تو خداي آسمان و زميني و من قطره‌اي از اقيانوس و یک بشر هستم. تو بي‌عيب و سالمي و من پُرنقص و بيمار و عاجز از گرداندن زندگی. تو ياري رسان به دردمندان و من هستی، من مددجو و دردمند، به دنبال تسکین. تو مي‌داني و می‌توانی چه بكني و من نمي‌دانم و نمی‌توانم و نمی‌فهمم. تو خواهان و مشتاق مني و من نيازمند به تو. تو پُر مهر و عاشق، من ناتوان ولي مدعی عاشق و وابسته به تو. عزيزا: بي‌تو درد هجران و ترسي دارم كه مپرس. محبوبم، دل بي‌قرار است و وصف وصلت دل و دين مرا برده، تو در منی و من در تو. تو پاکی‌و من ناپاک و آلوده، تو بی‌نیازی و من دنیای نیازم من به تو محتاجم و تو بی‌نیاز
عزيزم، من تو را دارم تو چه كسي را داري؟