6ـ چرا در این قدم به جای این که بگوید «ما عاجزیم» می‎گوید «ما اقرار می‎کنیم که عاجز هستیم»؟

برای گوش دادن به جواب صوتی اینجاکلیک کنید.

.

برای اینکه قبول کردن هر چیزی با اقرار کردن میسر می شود و وقتی من اقرار می کنم دریچه افکارم را به روی ایده های جدید باز می گذارم .

در مورد من اینطور بوده که هر وقت گفتم "ما عاجزیم" ته ذهنم باز یه چیزی میگفت که نه بابا اونقدر ها هم نیست.......اما به کار بردن " ما اقرار میکنیم که عاجزیم" یعنی همه راه ها رو رفتم و الان زانو زدم و اعتراف میکنم که عاجزم و دست از انکار برداشته ام.

اقرا کردن صداقت ما رو با خودمون مورد آزمایش قرار میده,وباعث میشه ک انکار رو کنار بزنیم .

 فرق اش  كلمه ي " اقرار " است كه با كفتنن اش مقداري  تسليم و فروتني احساس ميشود ..
 

اولين قدم در تسليم اقرار ا ست.
اقرار به عجز و نياز به كمك از سوي نيروي برتر .

چون همگی ما با اقرار کردن با هم است کی میتونیم از انکار دربیایم و بعدابا هم توانا بشیم . عجز تا اقرار نشود باعث توانایی نمیشود.

وقتي بگويم ما عاجزيم يعني هنوز دست اويزي براي برگشت دارم يعني هنوز نپذيرفتم که زندگيم اشفته شده.اما وقتي به زبون ميارم يعني اقرار ميکنم راه رو براي رهاي باز ميکنم يعني سند ميزنم که من در مقابل افکار واحساساتم عاجزم وبه تنهاي نميتوانم اقرار کردن و پذيرفتن دروني به من کمک ميکنه تا ماهيت بيماريم را رسوا کنم.و از ان بخش از بيماريم که منو از بيماريم جدا ميکنه رها بشم صداقت داشتن باعث ميشه که ديوار انکار خراب بشه
 

.

بهبودی این نیست که همیشه توی تشنج و هوی های در پی اش باشم .

همیشه فکر میکنم باید در مورد بهبودی تلاش کنم و زودتر بهبود پیدا کنم . ولی الان به این نتیجه رسیدم فقط با آرامی میشه به آرامش رسید.هیچوقت کسی نتونسته با هیجان و عجله و غیره به آرامش برسه.بیشتر اوقات در بعضی از شرایط فرق بهبودی و بیماری رو نمیدونم ولی با تمام وجود فکر میکنم دارم با بهبودی حرکت میکنم و از همه هم انتظار دارم این قضیه رو تایید کنند.

دوست شما س

این مطلب رو اشتباه اینجا نوشتم به موضوع مرتبط نیست . ببخشید




.

باز هم ترجمه.
اما کلا منظور سوال اینکه اقرار کردن باعث قبول کمبود قدرت هست