گل چندساله بنفشه ایرانی
نام علمی: Exacum affine
نام انگلیسی: Persian violet
خانواده: گل سپاسیان (Gentianaceae)
بنفشه ایرانی
بنفشه ایرانی بومی کشور یمن است! و در مناطق ساحلی این کشور رشد می کند در زبان انگلیسی به بنفشه ایرانی (Persian violet) معروف است هر چند به خانواده بنفشه (Violaceae) تعلق ندارد و نام گذاری آن فقط به خاطر شباهت گل های آن به گل بنفشه است.
بنفشه ایرانی، گیاهی است علفی و چند ساله که به ارتفاع و گستردگی ۳۰ سانتیمتر می تواند برسد. گل های کوچک معطر آن به رنگ ارغوانی تیره یا آبی با مرکزی زرد رنگ هستند.
معمولاً در تمام سال می تواند گل داشته باشد. سربرداری گل های پژمرده باعث تداوم گلدهی می شود.
اگر بخواهید آن را به صورت گیاه چند ساله نگه دارید پس از اوج گلدهی آن در فصل پاییز، ساقه ها را تا نزدیکی سطح خاک سرزنی کنید. پس از جوانه زنی در صورت نور و دمای مناسب گلدهی آغاز می شود.
این گیاه به رطوبت هوا و نور غیر مستقیم نیاز دارد. به همین دلایل استفاده از این گیاه به عنوان گیاه آپارتمانی مرسوم است. پاسیو های پر نور مکان های ایده آلی برای بنفشه ایرانی است.
نیازمندی های محیطی
خاک:
به خاکی سبک که رطوبت را در خود نگه دارد و زهکشی خوب داشته باشد، نیاز دارد. استفاده از خاک برگ و مواد آلی در رشد آن موثر است.
آبیاری:
با آبیاری منظم نگذارید خاک رطوبت خود را از دست بدهد. آبیاری بیش از اندازه منجر به پوسیدگی و از بین رفتن گیاه خواهد شد.
نور:
نور زیاد و غیر مستقیم ایده آل آن است. قرار دادن گیاه در پشت پرده های توری شکل پنجره باعث گلدهی آن در آپارتمان می شود. نور کم باعث عدم گلدهی است.
دما:
دمای ۲۴-۱۸ ایده آل آن است. دمای کمتر از ۱۵ درجه مانع گلدهی می شود.
این گیاه سردی هوا را تا دمای ۵ درجه را تحمل می کند.
تکثیر:
از طریق بذر امکان پذیر است. روش دیگر تکثیر استفاده از قلمه است
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم