قضاوت کردن بر رفتار و گفتار دیگران از زشت‌ترین و آزاردهنده‌ترین ناهنجاری‌های رفتاری ما است


اگر لازم است قضاوت کنی ، درباره چیزی قضاوت کن که در مسئولیت تو است. وقتی که خارج از مسئولیت خود قضاوت می کنی اگر درست بگویی، کار تو دخالت و زیاده روی است و اگر اشتباه کنی، بار نتایج این نظر اشتباه هم به آن اضافته می شود.



چرا با این‌که همه ما می‌دانیم قضاوت کردن بر رفتار و گفتار دیگران از زشت‌ترین و

آزاردهنده‌ترین ناهنجاری‌های رفتاری ما است؛ اما بیشتر اوقات آگاهانه یا ناآگاهانه

مرتکب آن می‌شویم؟ درحالی که اگر هر یک از ما به درستی خود را بشناسد و تاثیر

قضاوت‌های نادرست خود را بر زندگی افراد ببیند و این نکته را درک کند که گاهی

قضاوت‌های نادرست می‌تواند مسیر زندگی دیگران را تغییر دهد، به طور قطع در قضاوت

عجله نکرده و بسیاری از اوقات ترجیح می‌دهد از قضاوت بپرهیزد و انجام این موضوع

مهم را به افراد دارای صلاحیت بسپارد.

 

قضاوت به معنای داوری بین دو نفر، یا به معنای انتخاب بین دو موضوع یا

انتخاب یک راه حل از بین راه‌حل‌های متفاوت برای یک مشکل بین فردی یا

اجتماعی است و به طور معمول قضاوت از فرهنگ و آگاهی فرد نسبت به

موضوع مورد بحث، تفکرات، ‌اندیشه‌ها و اعتقادات وی نشأت می‌گیرد .

 

گاهی قضاوت‌های نادرست می‌تواند مسیر زندگی دیگران را تغییر دهد

بیشتر قضاوت های دیگران از یکی از سه علت زیر ریشه می گیرد:


۱. آن رفتار و خصوصیت تان برای خودتان هم قابل تحمل نیست.

بعنوان مثال، ممکن است خجالتی باشید و با فردی بسیار اجتماعی برخورد کنید. قضاوت شما چیزی شبیه به این خواهد بود: چقدر خودنما، خیلی پرسروصدا و آزاردهنده است. چون خودتان نمی توانید آنطور رفتار کنید، به کسی که اینطور هست کینه می ورزید.


این نوع قضاوت مشخص می کند که شما به طور کامل خودتان را بروز نمی دهید و درنتیجه از کسانیکه اینکار را می کنند نفرت دارید، حتی اگر اینکار غیرعمدی باشد.آگاه شدن از واقعیت این واکنش و تلاش برای ابراز احساساتتان باعث می شود بسیار بهتر خود را بروز دهید.

2. شما همان رفتار را نشان می دهید و از آن آگاهی ندارید، به همین علت وقتی آن را در کسی می بینید دوست ندارید.


همه ما با این وضعیت روبه رو شده ایم. یک نفر درمورد یکی از دوستان یا آشنایان

شکایت می کند و شما با خودتان فکر می کنید، «خنده دار است، اون خودش همین

رفتاری که فکر می کنه اشتباهه رو انجام میده!».

نگاهی صادقانه به خودتان بیندازید شاید خیلی از خصوصیاتی که در دیگران دوست

ندارید، در خودتان باشد. اگر اینطور بود ممکن است باعث تعجبتان شود و به این ترتیب

خود را بهتر پذیرفته و احساس درک و دلسوزی بیشتری نسبت به دیگران پیدا خواهید

کرد.

 

۳. فردی حسود هستید و به همین دلیل به داشته های دیگران حسد می ورزید و آنها را قضاوت می کنید.


کسیکه در زمینه ای به موفقیت رسیده باشد ممکن است شما را یاد عدم

موفقیت خودتان در آن زمینه بیندازد. به موفقیت بالاتر او حسادت کرده و بعد

سعی می کنید اشکالی در او پیدا کنید تا حس کمبود خودتان را جبران کنید.


هیچ کدام از این دلایل سبب نمی گردد قضاوت کردن حس مناسبی برای

انسان ایجاد نماید زیرا اساساً قضاوت کردن دارای بار منفی است. و تنها راه

رسیدن به آرامش عشق ورزیدن به دیگران و قبول کردن آنهاست همان طور که

هستند و بهترین نقطه شروع از خویشتن است یعنی انسان به خود عشق

بورزد و به خود احترام گذارد.



ما از درون انسان ها و نیت آنها آگاه نیستیم. تنها خداوند حکیم است که می داند در

دل هر انسانی چه می گذرد و هم اوست که بر اساس آنچه می داند قضاوت می کند

و جزای عمل انسان را می دهد. پس بدانیم و آگاه باشیم که قضاوت در مورد خوب و

بد دیگران و نیت اعمالشان در حوزه صلاحیت ما نیست لذا ما انسان ها به جای خداوند

متعال حق نداریم در مورد خوبی و یا بدی کسی نظر داده و "نباید قضاوت کنیم!"