جایی خواندم انسانها به جز کودکِ درون یک عدد خر درون هم دارند !

که گاهی زمام امور را به دست می‌گیرد، ما هم نمیدانیم، کودکمان

گم و گور شده یا اصن استعفا داده رفته پی کارش، شایدم بزرگ شده،

به قولی آدم شده، آدم که نه، مثلا آدم شده بزرگ شده و اینا،

همینایی که خودمون همیشه تو دلمون میگیم، بعدشم فقط خودمون فهمیدیم

چی گفتیم، البته نفهمیدیمااا الکی ادا در آوردیم که فهمیدیم،

بعد نیش خند زدیم تو دلمون واسه اونایی که نفهمیدن و تو دلمون خندیدیم

که خب ماهم که خودمون گفتیم نفهمیدیم چی گفتیم چه برسه به

شمایی که نگفتی، عمرا میتونستی چیزی رو که ماخودمون گفتیم

و نفهمیدیم و شما که شنیدی بفهمی و اینا.