اندیشه امروز بیست ویکم دیماه (a day at a time )

برنامه باز پروری مرا قادر ساخته است که وجود واقعی خود را با تمام خصوصیاتش گرامی بدارم و به نمایش بگذارم . وجودی که مدتهای طولانی تحت تاثیر جهان بینی بیمار و معیوب من فرصت نیافته بود که خود را نشان دهد و در زیر لایه هایی از یاس ، نومیدی و درماندگی زنده به گور شده بود . من امروز بدون آنکه نیازمند تائید کسی باشم به خود بازگشته ام . خداوند را سپاس می گویم و تشکر می کنم که از طریق برنامه و گروه مرا به خود بازگردانده است . من امروز با اتکا به خداوند بزرگ به آرامش دست یافته ام و ضرورتی نمی بینم که جهت خوشنودی دیگران هر لحظه همچون بوقلون رنگ عوض کنم و خواسته های آنان را بر آورده سازم . آیا من به سمت من حقیقی خود حرکت می کنم ؟
من از خداوند بزرگ سپاسگزارم که به من شهامت آنرا داد که جستجو برای یافتن خویش را به کمک دوستانم در گروه ادامه دهم .
آیا من می دانم که برای رسیدن به هدفم باید صبور باشم و در طول یک روز قادر نخواهم بود که اجزاء متفرق وجودم را جمع کرده و کامل شوم ؟
آیا من درک کرده ام که لطف خداوند شامل حال من است و من در زمان مناسب و در مکان مناسب قرار داده و تنها نیاز به زمان دارم ؟
" من آرام آرام به کسی که می خواهم باشم می رسم "
کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت http://forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد