درودم بر تو ای کوروش

تو ای دادار هر چه داد

تو ای کوبندۀ بیداد

تو ای فریاد آبادی

تو ای آغاز آزادی

تو ای خورشید بی‌پایان
الا شاهنشه ایران...

ردم اغلب بی انصاف، بی منطق و خود محورند، ولی آن ها را ببخش.

اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند، ولی مهربان باش.

اگر موفق باشی دوستان دروغین و دشمنان حقیقی خواهی یافت، ولی موفق باش.

اگر شریف و درستکار باشی فریبت می دهند، ولی شریف و درستکار باش.

آنچه را در طول سالیان بنا نهاده ای شاید یک شبه ویران کنند، ولی سازنده باش. 

اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت می کنند، ولی شادمان باش.
نیکی های درونت را فراموش می کنند، ولی نیکوکار باش. 
بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد. 
و در نهایت می بینی هر آنچه هست همواره میان « تو و خداوند» است نه میان تو و مردم.