+- انجمن بانیان بهبودی (http://forum.banianbehboodi.ir)
+-- انجمن: انجمن عادتی ها (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=360)
+--- انجمن: نشریات عادتی ها (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=361)
+---- انجمن: روز به روز 365 روز (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=512)
+----- انجمن: دی (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=522)
+----- موضوع: 4 دی-روز به روز (/showthread.php?tid=4741)
4 دی-روز به روز - NASIB - 2014-02-01
4 دي
آيا مي‌دانم كه عشق و دوست داشتن خود و درك ديگران تنها ابزار رهايي من از غم و افسردگي است؟ آيا مي‌دانم كه عشق را نباید در خودم حبس نکرده و بايد آن خرج دیگران كنم؟ آیا می‌دانم با نگهداري و زندانی کردن و تک‌خوری عشق ،آن را در درونم به تباهي و كينه و فساد تبديل مي‌كنم؟ امروز پي‌برده‌ام كه با دوست داشتن بيشتر خودم و ديگران بدون اين كه چشم داشت و انتظاري از آنها داشته باشم، از عشق و دوستي آنها بهره بيشتري خواهم برد. آيا مي‌دانم با عشق ورزيدن به نزديكان و همسايگان آنها را وادار به دوست داشتن هم دیگر مي‌كنم؟ امروز پي‌برده‌ام كه در مقابل دوستي و عشق با داشتن توقع و انتظار موجب از بين رفتن قداست عشق مي‌شود. من حقيقي وقتي پيدا مي‌شود كه در ديگران گم شده باشم. من نیاز به ارزشمندی و توجهات دارم و برای نیازم به همدردانم کمک می‌کنم و با اینکارم به منظورم می‌رسم و در کنار دوستان در برنامه‌ی خودیاری به خودم و کسانی که از من کمک می‌خواهم می‌رسم. امروز ديگران را به‌خاطر بیماری و هم‌دردی با خودم. بيشتر از قبل درك مي‌كنم. امروز من به خودم اجازه مي‌دهم كه من واقعی در این مسیر در جریان باشم و ناقل عشق و هدایای خداوند باشم، نه ذخيره کننده‌ی عشق و هدایای او.
عشق اسير نمي‌شود، ايثار كردني است!