ما قبول داریم که وابسته هستیم و شادی و ناراحتی واقعی نداریم و جاهایی سرباز میکند که نباید بروز داده شود.انسانهای وابسته با شرایط تغییر میکنند شادی و غمگینی واقعی نداریم. راهکار:گاهی مجبورم درک کنم تا همرنگ جماعت باشم.دنبال لذت شادی و آرامش لحظه ایی نباید باشیم هر لذتی شادی آور نیست .مسائل بیرونی مرا غمگین میکند اما نه تا ابد.پذیرش یعنی قبول شرایط حقیقی یک واقعیت ،پس میپذیرم و آنرا رها میکنم.