بخشيدن همه رنجشها و خشمها - نسخه‌ی قابل چاپ

ما باید بقیه آدمها را ببخشیم بدون توجه به موضوع رنجش بخشیدن برای ما یک اختیار نیست ، یک ضرورت است همانطور که در دعا می خوانیم : « گناهان ما را ببخش همانطور که ما دیگران را می بخشیم وقتی که ترازنامه قدم چهارم را می نویسیم و رنجشها را از بین می بریم ، متوجه می شویم که مقصر بسیاری از مشکلها ، خودمان بودیم در کنار بخشیدن دیگران و خداوند ، باید یادمان باشد تا خودمان را نیز ببخشیموقتی این کار را می کنیم ، می فهمیم که در زندگی پذیرش بسیار بیشتری در رویارویی با همه کس و همه چیز داریم]ما گریه کنان میگوییم : « ولی اگر میدانستی با من چه کرده اند ! » و شاید بنالیم که : « اگر فلانی عوض میشد ، من حالم خوب میشدتا کنون چند بار این آرزو را کردیم یا حتی به زبان آوردیم؟
کتاب بزرگ الکلی های گمنام به ما می گوید : مجرم شماره ی یک رنجش استبله ! ما هر بار که این نوار ضبط شده را مجددا پخش می کنیم دیگران را مقصرتر و خودمان را بی گناه تر می کنیم.
تنها مشکل این است که رنجش ما را ویران می کنداگر می خواهیم بهبود بیابیم باید بگذاریم تمام اینها بروندt]ما قدمها را کار می کنیم. به خصوص قدم چهارماز خدا و یک انسان دیگر می خواهیم تا به ما کمک کند و از بند شهوت و رنجش آزاد می شویم چه معجزه ای به ما پیشنهاد شده استولی ما باید چالاک باشیم. اگر با یک رنجش سرسخت مواجه شدیم ، به دعا می پردازیم. زمانی که شرایط و محیط خانه ، محل کار ، محل تحصیل و ... مطابق میل و خواسته ما نیست ما از خشم مان به عنوان یک ابزار استفاده می کنیم تا شرایط را به نفع خودمان تغییر دهیم ، زیرا که در طول بیماری اعتیادمان به گونه ای کاملا خود محور شده بودیم.
ما می توانیم با کم کردن سطح توقعات خود و پذیرفتن دیگران و این که سعی به کنترل یا تغییر کسی نداشته باشیم ، احساسات بهتری را تجربه کنیم و مفهوم دعای آرامش را روز به روز در زندگی خود عملی تر کنیم. برای ما کلید پیروزی و بهبودی آن است که دست از انکار برداشته و واقعیت درون خودمان را بپذیریمt]اعتراف به اینکه در برابر عصبانیت فاقد قدرت هستیم و پذیرفتن این که عصبانیت ، خشم ، دشمنی و ... ما را به سمت زندگی گذشته و مرگ معنوی می کشاند ، کلید پیروزی بر خشم است .
ما با مشارک کردن صادقانه از احساسات مان در جلسات و افزایش ارتباط خود با نیروی برترمان و دوستان بهبودی و با روشن بینی و تمرکز بر خوبی ها درون خود را آکنده از خوبی ها می کنیم و بخشش ، محبت ، عشق و خدمت بلا عوض را جایگزین خشم و عصبانیت و دشمنی می کنیم تا در مواقعی هم که تحت فشار قرار گرفتیم چیزی جز خوبی از ما بروز نکند .
اگر خشمگین شدید و این احساس تبدیل به پرخاشگری و ادای الفاظ رکیک از جانب شما گردید ، بعد از آن معطل نکنید و فورا خود را به خاطر این رفتار جریمه کنید تا بدینوسیله ذهن خود را ادب کنید.
]در کل عصبانی شدن هم جزو الطاف خداوند است که بدینوسیله به ما این فرصت را می دهد تا به ضعف های خود بنگریم ، پس باید برای به دست آوردن این فرصت از او سپاسگذار باشیم.
ما فقط برای امروز زندگی می کنیم و فقط برای امروز خشمگین نخواهیم بود، هر روز شهوت و خشم را به خدا می سپاریم که ما را از آن ها حفظ کند .
برگرفته از نشریات ابزارهای sa و قدم درعمل