انجمن بانیان بهبودی

نه کامل 22 آبان

«قرار نیست کامل باشیم. اگر کامل بودیم، انسان نبودیم.»

کتاب پایه

v

همه ما درباره زندگی در دوران بهبودی انتظاراتی داشتیم. برخی از ما تصور می⁯کردیم که بهبودی ناگهان ما را برای انجام کاری که می⁯خواهیم در دنیا انجام دهیم، قادر یا قابل استخدام می⁯سازد. یا شاید تصور می⁯کردیم ارتباطات متقابل ما با دیگران به سهولت کامل انجام گیرد. به یاد می⁯آوریم که زمانی از بهبودی انتظار داشتیم تا ما را کامل سازد و دیگر همچنان اشتباهات بسیاری را مرتکب نشویم. اما این انتظار به واقعیت نپیوست. این امر به دلیل بروز عوارض اعتیاد ما نیست؛ بلکه به دلیل انسان بودن است.

در معتادان گمنام برای دستیابی به بهبودی تلاش می⁯کنیم، نه کمال. تنها وعده⁯ای که به ما داده شده، رهایی از اعتیاد فعال است. کمال وضعیتی دست⁯یافتنی برای انسان⁯ها نیست؛ هدفی واقع⁯بینانه نیست. آنچه اغلب در کمال جستجو می⁯کنیم، رهایی از ناراحتی ناشی از اشتباه است. در برابر رهایی از این ناراحتی، کنجکاوی، انعطاف⁯پذیری و فضای رشد و ترقی را مبادله می⁯کنیم.

می⁯توانیم این مبادله را در نظر بگیریم: آیا مایلیم مابقی زندگی خود را در دنیای کوچک و محدود خود در امنیت اما شاید در خفقان زندگی کنیم؟ یا اینکه مایلیم برای ورود به دنیای ناشناخته⁯ها خود را در مخاطره بیندازیم، ریسک انجام دهیم و به هر چیزی که زندگی باید ارائه دهد، دست یابیم؟

v

فقط برای امروز: خواهان همه چیزهایی هستم که دنیا باید به من ارائه می‌دهد و بهبودی می⁯تواند فراهم سازد. امروز، ریسکی را انجام می⁯دهم، چیز جدیدی را امتحان می⁯کنم و رشد می⁯کنم.

صدای خدا دور نیست.
در هر ستاره با تو سخن می گوید.
در آفتاب درخشان ،فقط «او»ست که می درخشد.
چشم بگشا تا آن یگانه را در همه نظاره کنی ورها شوی

بازتاب بیستم و دوم آبان ماه
به دنبال سکوت

ما به دنبال رهایی از خواسته های شخصی هستیم و مراقب هستیم که هیچ درخواستی برای خودمان به تنهایی نکنیم. به هر حال ممکن است به دنبال خواسته های خود باشیم، اگر به دیگران کمک کنیم مراقب خواهیم بود که هرگز برای خواسته های خودخواهانه خود دعا نکنیم.

الکلی های گمنام

هنگامی که الکلی بودم، اجازه داده بودم که خودخواهی تمام زندگی مرا بگیرد. به شدت به نوشیدن الکل و دیگر عادت های خودپسندانه وابسته بودم و مردم و ارزش های اخلاقی بعد از آن قرار گرفته بود. اکنون که برای دیگران دعا می کنم و خواسته های خودخواهانه خود را کنار گذاشته ام، تمرین می کنم تا وابستگی های خودخواهانه را کنار بگذارم، مراقب همکارانم باشم و خود را برای روزی آماده کنم که قادرم از تمام وابستگی های زمینی رها شوم.

22 آبان
خداوندا: مرا ياري كن تا از ترس و استرس مشكلات رها شوم. از آنجايي كه تمام معجزات از طريق خداوند ميسر مي‌‌شود، با باوری که پیدا کرده‌ام، مي‌دانم كه اين اتفاق زیبا و معجزه در من ايجاد مي‌شود، كه با ارتباط مناسب معنوی از ترس و نگراني‌ها رها خواهم شد. مي‌توانم با اتكال به خداوند به ترس‌هايي كه در وجود من به صورت ريشه‌اي وجود دارد، مثل ترس از آينده، ترس از بيماري، ترس از مرگ خود يا عزيزان، نبودن امنيت اجتماعي و امنيت مادي و ... رها شوم. آيا شهامت و قدرت من از ايمان به خداوند و حضور او در تمام عرصه زندگيم نيست؟ من نياز به انرژيی دارم كه فقط با كف زدن و سوت كشيدن و احسن و بارك‌الله به دست نمي‌آيد. من اگر سفره‌ی دل و نیازم را باز کنم مطمئن هستم که خداوند ان را پُر خواهد کرد. می‌دانم کسانی که به خداوند وصل هستند و نیازی به خدایان پوچ زمینی به عنوان هم‌وابستگان ندارند، توسط خداوند مهربان تامین هستند. نياز همیشگی من به عنوان یک بنده به منبعي از انرژي لايزال مي‌باشد كه هرگز تمامي ندارد. آن منبع انرژي خداوند است، که همیشه می‌توانم با دعا و درخواست از خداوند صاحب آنها شوم!
معجزات در دوستي با خداوند است!

mahla

NASIB

sadaf

sadaf