انجمن بانیان بهبودی

بله من درگذشته تمام ناکامیهایم را تقصیر خداوند میدانستم درنتیجه نمی توانستم سهم خود رادراین ناکامیها ببینم ولی امروز که بادیددیگری به نیروی برترم می نگرم دیدگاهم بطورکلی نسبت به شرایط زندگی وهمچنین انسانهای پیرامونم تغییرکرده واز طرفی دیگر من امروزمیدانم که درگذشته همه کارهای که انجام دادم اشتباه نبوده واعمال درستم راهم می بینم واگر احساس از دست دادن دارم به داشتهایم دقت بیشتری دارم یعنی من انسانی هستم که اشتباه میکنم وخواهم کرد ولی معنی آن نیست که من اصلا نکات مثبتی ندارم امروز من باداشتن خدای مهربانی وبخشش همه رادوست دارم وباعشق به همه می نگرم .

 

تجربیات دردناک من باعث شد که قدرت برتر پیدا کنم و قدر داشته هایم را بدانم.اگر تجربیات دردناک من نبود امروز جای من در جلسات نبود.شکست ها ،احساس گناه کردنها،افسوس خوردنها همگی تجربیات گذشته من بود،اما امروز به آرامش رسیدم.

 تجربیات گذشته من از روی نااگاهی بود از روی تکرار اشتباهات خودم وقتی نتایج یکسان میگرفتم فکر میکردم خدایی که مرا افریده هدفش مجازات من است پس دلیلی برای مجازات ومحکوم کردن و ازار من دارد گاها" فکر میکردم بنده بدی هستم و گناهکار و شاید هم بی گناه کلافی بودم سردرگم.خود را مستحق سرزنش و تنبیه میدیدم چرا؟ چون فکر میکردم شاید دل کسی را سوزانده ام  یا شاید زخم زبان زده ام شاید رفتارم با پدر یا مادرم خوب نبوده و چراهای دیگر.در جلسات وگوش دادن ها به تجربیات همدردانم و دیدن چهره ارام انها و ارتباط خوبی که با خداوند داشتندیک نوع امید در من پیدا شد که انطور که فکر میکنم نیست .او خدایی است که امروز هدایت کردمرا به سمت انجمن او جبار و مجازاتگر نیست او عاشق بندگانش است امروز با او مشورت میکنم او خدایی مودب است با اجازه من وارد زندگی ام میشود امروز به او میسپارم چون عاجز هستم امروز دعا میکنم که وقتی میسپارم دیگر پس نگیرم