شانس" تصمیم میگیرد که شما چه کسی را در زندگی خود ببینید...
قلبتان" تصمیم میگیرد که چه کسی را میخواهید در زندگی خود داشته باشید..
اما این سرنوشت است که تصمیم میگیرد که چه کسی تا اخر در زندگی شما خواهد ماند...
تو شاهکار خالقی
تحقیر را باور نکن
بر روی بوم زندگی هر چیز می خواهی بکش
زیبا و زشتش پای توست
تقدیر را باور نکن
تصویر اگر زیبا نبود
نقاش خوبی نیستی
از نو دوباره رسم کن
تصویر را باور نکن
خالق تو را شاد آفرید
آزاد آزاد آفرید
پرواز کن تا آرزو
زنجیر را باور نکن
مهربانی رااگر قسمت کنیم .من یقین دارم به ما هم میرسد.آدمی گر ایستد بر بام عشق دستهایش تا خدا هم میرسد
نمیشه غصه ما رو،یه لحظه تنها بذاره
نمیشه این قافله،ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای،قدیمیه از اون دلاست
که می خواد عاشق که شد،پا روی دنیا بذاره
دوست دارم یه دست از آسمون بیاد ما دو تا رو
ببره از اینجا و،اونــــــــــور ابــــــــــــــرا بـــــذاره
تو دلت بوسـه می خواد من میدونم اما لبت
سر ِ هر جمـــــــله دلش،میخواد یه امــــــا بـــــذاره
بی تو دنیا نمی ارزه،تو با من باش و بذار
همه ی دنیا من و،همیشــــــه تنهــــــــا بذاره
نمیشه غصه ما رو،یه لحظه تنها بذاره
نمیشه این قافله،ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای،قدیمیه از اون دلاست
که می خواد عاشق که شد،پا روی دنیا بذاره
دوست دارم یه دست از آسمون بیاد ما دو تا رو
ببره از اینجا و،اونــــــــــور ابــــــــــــــرا بـــــذاره
من می خوام تا آخر دنیا تماشات بکنم
اگه زندگی بـــــــــرام،چشم تماشــــــا بذاره
بی تو دنیا نمی ارزه،تو با من باش و بذار
همه ی دنیا من و،همیشــــــه تنهــــــــا بذاره
نمیشه غصه ما رو،یه لحظه تنها بذاره
نمیشه این قافله،ما رو تو خواب جا بذاره
لای لا لا لا
صداتو برام اس ام اس كن،با نگات برام ميس بنداز،با قلبت بهم زنگ بزن،من هم بوس برات بلوتوث مي كنم،تا بذاري بك گراند لبت.
هزاران کلمه در جای خالی ات ریختم اما
جای خالی تو پر نشد
از جنس بی نهایتی
شب های بی رحم رفتن تو...
بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه، بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاد در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچه هاست
بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست
باز می پرسمت از مساله و دوری عشق
و سکوت تو جواب همه ی مساله هاست
در خیال دیگری میرفت و من چه عاشقانه
کاسه ی آب را پشت سرش خالی میکردم . . .
دریا چه دل پاک و نجیبی دارد
چندیست که حالات عجیبی دارد
این موج که سربه صخره ها می کوبد
با من چه شباهت عجیبی دارد . . .
قایقت می شوم بادبانم باش ، بگذار هرچه حرف پشت مان می زنند مردم
باد هوا شود دورترمان کند . . .
«آنگاه که عشق تورا می‌خواند، به‌راهش گام نه! هرچند راهی پرنشیب. آنگاه که تورا زیر گستره بال‌هایش پناه می‌دهد، تمکین کن! هرچند تیغ پنهانش جانکاه. آنگاه که باتو سخن آغاز کند، بدو ایمان آور! حتی اگر آوای او رؤیای شیرینت را درهم‌کوبد، مانند باد شرطه که بوستانی را.»
جبران خلیل جبران
هروقت تونستي برف را سياه كني ... پر كلاغ رو سفيد كني .... آتش رو بوس كني ... توي آب يه نفس عميق بكشي... اون موق است كه من ميتونم فراموشت كنم...