انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: فقط برای امروز-بیست و پنجم مرداد
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
25 مرداد بالا یا پایین

«این راه مسیر ما به سوی رشد روحانی است. هر روز تغییر میکنیم... این رشد، نتیجه آرزو کردن نیست، بلکه نتیجه عمل و دعاست.»

کتاب پایه

v

شرایط روحانی ما هرگز ثابت نیست؛ اگر این شرایط رشد نکند، زایل میشود. اگر ساکن بمانیم، رشد روحانی ما سیر صعودی خود را از دست میدهد. رشد ما به تدریج آهسته میشود، سپس متوقف شده و معکوس میشود. مقاومت ما کمتر میشود، تمایل ما برای خدمت به دیگران از بین میرود، روشنبینی خود را از دست میدهیم و کوتهبین میشویم. مدتی طول نمیکشد که درست به سر جای اول خود باز میگردیم: در تضاد با همه افراد و همه چیزهای اطراف خود حتی توانایی تحمل خود را نیز از دست میدهیم.

تنها راه ما شرکت فعال در برنامه رشد روحانی است. دعا میکنیم و از نیروی برتر از خود آگاهی بالاتری از آگاهی خود را درخواست میکنیم. ذهن خود را باز میکنیم و آن را باز نگاه میداریم، آموزشپذیر میشویم و از آنچه دیگران با ما به مشارکت می‌گذارند، بهره میبریم. برای امتحان عقاید جدید و شیوههای جدید انجام کارها از خود تمایل نشان میدهیم و زندگی را به شیوه کاملاً جدیدی تجربه میکنیم. سرعت و شتاب رشد روحانی ما افزایش مییابد و با نیروی برتری که هر روز شناخت بیشتری از او پیدا میکنیم، هدایت میشود.

رشد روحانی یا به طرف بالاست و یا به طرف پایین و حد وسطی ندارد. ما پی بردهایم بهبودی نه از طریق خیال و آرزو بلکه از طریق دعا و عمل تقویت میشود.

v

فقط برای امروز: تنها چیز ثابت در شرایط روحانی من تغییر است. نمیتوانم به برنامه دیروز اتکا کنم. امروز، از طریق دعا و عمل رشد روحانی جدیدی را جستجو میکنم.
استاد محبوبم می گفت:«چون زائری بر زمین راه رو، وهمه زمان در ابدیت ساکن باش!»
بگذار در هر اندیشه ،
در هر کلام ،
ودر هر عمل
25 مرداد
شايد تجربه‌ي سال‌ها دربه ‌دري و آوارگي و بلاتكليفي در زندگي گذشته‌ی من را به نقطه‌اي بكشاند، كه تكليف خودمان را بدانيم. اين حق تمامي ما به عنوان يك وابسته و هم‌وابسته است، كه يك‌بار براي هميشه با خودمان صادق باشيم و براي رهايي از افكار زجرآور دست به كاري بزنيم. تجربيات گروهي همدردان نشان مي‌دهد، كساني موفق به زندگي دوباره شده‌اند، كه با صداقت و شهامت ترازنامه‌اي موشكافانه از خود تهيه كرده‌اند و به نقاط ضعف خود پي‌برده‌اند و دست از ابزارهاي ناموفق گذشته برداشته و آماده شده‌اند، تا از ابزارهاي موفق فعلي برنامه سود ببرند. امروز مي‌دانم كه اصول برنامه به من كمك مي‌كند و دست مرا گرفته و من را در مسير زندگي جديد با اصولي جديد و با باور به محوریت خداوند هدايت مي‌كند. آيا من با شهامت كامل معايب و اشتباهات خود را بر روي كاغذ آورده و آماده شده‌ام، تا با حمايت خداوند براي هميشه از يادآوري دردناك آن خاطرات برای همیشه نجات پيدا كنم؟ آیا باید به خداوند اعتماد كنم و تكاليفم را با جدیت انجام دهم؟ من می‌دانم که باید برای تغییرات و رُشد پیدا کردن درد بکشم و این درد کشیدن در برنامه و برای ارتقای هویتی و شخصیتیم لازم است. آیا خداوند را برای خاطر رُشد و تغییراتم دعوا می‌کنم؟
روي ويرانه‌ها مي‌شود ساخت!