انجمن بانیان بهبودی

اعتماد به افراد12 مرداد

«بسیاری از ما اگر نمی⁯توانستیم به گروه و اعضای NA اعتماد کنیم، جای دیگری برای رفتن نداشتیم.»

کتاب پایه

v

اعتماد به افراد یک ریسک است. انسان⁯ها به فراموش⁯کاری، غیر قابل اطمینان بودن و ناقص بودن مشهور هستند. اکثر ما از محیط⁯هایی می⁯آییم که خیانت و بی⁯تفاوتی در میان دوستان شایع بوده است. حتی قابل اطمینان⁯ترین دوستان ما خیلی هم قابل اطمینان نبودند. وقتی به درهای NA می⁯رسیم، اکثر ما تجربیات زیادی داریم که بر اعتقاد ما مبنی بر غیر قابل اعتماد بودن افراد صحه می⁯گذارد. با این حال، بهبودی ما اقتضا می⁯کند که به افراد اعتماد کنیم. با این معما روبرو می⁯شویم: با وجودی که افراد همیشه قابل اعتماد نیستند، باید به آنها اعتماد کنیم. با توجه به تجربیات گذشته خود چگونه این کار را انجام دهیم؟

اولاً، به خود یادآور می⁯شویم که قوانین اعتیاد فعال در بهبودی کاربردی ندارند. اکثر اعضای انجمن ما حداکثر تلاش خود را می⁯کنند تا بر اساس اصول روحانی که در برنامه یاد می⁯گیریم، زندگی کنند. ثانیاً، به خود یادآور می⁯شویم که ما نیز 100 درصد قابل اطمینان نیستیم. ثالثاً، و مهم⁯تر از همه، متوجه می⁯شویم که باید به اعضای انجمن NA اعتماد کنیم. زندگی ما در مخاطره است و تنها راه پاک ماندن، اعتماد به این افراد خیرخواه است که مسلماً کامل نیستند.

v

فقط برای امروز: به اعضای انجمن خود اعتماد می⁯کنم. اگرچه آنها بی⁯شک کامل نیستند، اما بهترین امید من هستند.

آن کس که ذره ای از وظایفش را به انجام می رساند،خروارها سُرور بهره می برد.

12 مرداد
به عنوان يك فرد وابسته، وقتي سعي در رهايي از وابستگي و هم‌وابستگی دارم، نمي‌توانم وسوسه‌ی شديد آن را از بين ببرم. در وجودم شخصيتي لجوج و يك دنده سعي مي‌كند، كه برای چندمین‌بار مرا به طرف لغزش بكشاند. اصول برنامه‌ی خودیاری مي‌گويد، حتي اگر نتوانم اين وسوسه را از بين ببرم مي‌توانم وجود و قدرت ویرانگرش را بپذيرم. واقعيت اين است كه تا من نتوانم وسوسه‌ی خود را بپذيرم نمي‌توانم از وابستگي رها شوم. مسئله ساده است. اگر من مي‌خواهينم از وابستگي رها شوينم بايد وسوسه‌ی قدرتمند آن را نيز بپذيرم، چون رهايي از وابستگي در اهميت نخست قرار دارد. پذيرش و اقرار به داشتن وسوسه‌ی آن وابستگي به اين معني نيست، كه من اين وابستگي را خواهانم يا آن را دوست دارم، بلکه مي‌خواهم از شر آن وابستگي‌ها رها شوم پس وسوسه‌ی آن را هم مي‌پذيرم. آيا بهبودي ارزش مبارزه با وسوسه را دارد؟ واقعیت این است که وسوسه از بین نمی‌رود، امّا راه‌هایی برای ضعیف کردنش وجود دارد، مانند: نشریات، راهنما، دوستان همدرد و جلسات رهایی از عادت و وابستگی و هم‌وابستگی‌های ناسالم. آیا فقط برای امروز سعی دارم که افکارم را روی بهبودیم قرار داده و دست از لجاجت بردارم؟
وسوسه را بپذير و رها شو!

mahla

NASIB

mahla