انجمن بانیان بهبودی

ریشه ی دروغ از همان زمان تولدم شروع به رشد کرد و پایه و اساسش توسط والدینم که به راحتی آب خوردن دروغ میگفتند شکل گرفت. یک کودک مانند زمین بکری می ماند که نیاز به باغبانی صادق و دلسوز و با تجربه ای دارد. من هم کودکی معصوم بودم و تفاوت بین راست و دروغ را نمی دانستم و در هر موقعیتی که محیط را مناسب میدیدم میگفتم و هیچ قصد و غرضی هم نداشتم فقط برای حرف زدن و ابراز وجود کردن نیاز به حرف زدن داشتم و راست و دروغ را بدون اختیار میگفتم و مورد سرزنش والدینم قرار میگرفتم و بخاطر اینکه دروغم راست شود ده ها دروغ دیگر میگفتم که دروغ اولی درست شود و نمیشد. تا اینکه روزی ظرف مشروب پدرم را بیرون ریختم چون فکر میکردم پدر با نوشیدن آن از خودش خارج میشد. من در انتظار تشویق و مهر و محبت پدرم ماندم تا این خبر خوش را به او بدهم. پدرم خسته از سرکار آمد و پس از شستن دست و رویش سراغ ظرف مشروبش رفت و وقتی متوجه شد چیزی داخلش نیست چنان عربده ای کشید که اهالی متوجه شدند وی مادرم را تهدید کرد و مادرم به من ذُل زد و من بطرف پدرم رفتم می دانستم کاری بر خلاف اصول انجام داده ام. پدرم پرسید په کرده ای و من هم صادقانه گفتم و اکنون صدای زنگ گوش سمت چپم گواهی شد که هرگز راست نگویم و از آن تاریخ من دروغ گفتم و سعی کردم دروغگوی ماهری باشم چون دروغ خواهان و طالب زیادی دارد