انجمن بانیان بهبودی

مشکل اصلی من وجود فعال غرورکاذب و داشتن مدیریت شبکه انکار است که از همان دوران کودکی در من باعث شد خیلی از امکانات درست زندگی کردن را از دست بدهم و یا آموزش نبینم. سیستم من روی عدم نصیحت پذیری خیلی فعال بود و من این امکان استفاده از تجربه افرادی که با دلسوزی من را پند و اندرز و نصیحت میکردند را دفع و مسخره میکردم و سعی میکردم زندگی و اموراتم را با سلیقه من در آوردی و بیمارگونه ام بگردانم و در این روش من را وادار میکرد، هرکاری را میکردم و حق به جانب هم بودم که کارم درست و صحیح است. من سالها با غرور کاذب و انکار خودم بصورت مغرزانه و نادرست و در خلاف زندگی میکردم و در این میان غرورم هم به من نهیب میزد، تو میفهمی، تو میدانی و تو میتوانی.... و من با این سه پایانه بدبختی آخر و عاقبتم را به جایی رساندم که خودم را ندید گرفتم و با تحمیل سموم مختلف خودم را مستعد به بدترین نوع سرطان کردم و در جایگاهی که باید به نداشتن تعادل در زندگیم و آشفته شدن امور اجرایی و داشتن غرور و انکارم اقرار به ضعف و عاجز بودن و این که من قادر به مداوای خودم نیستم را در ابتدا داشتم و باکار کرد این قدمها فهمیدم من به اندازه چندنفر برای نجات خودم تلاش و هزینه کردم و عاقبت برایم فرصت شش ماهه دادند. من خودم را قادر و توانا میدانستم برای من امکان مشورت را بخاطر غرورم از خودم گرفته بودم شاپور نباید از کسی کمک میگرفت و با کسی مشورت میکرد برایش نقطه ضعف و کسرشان بود و شخصیت والای من با اقرا به عجز و ناتوانی در کنترل کردن برابر با مرگ بود...