ما فراموش نمی کنیم که به ناخوشی اعتیاد مبتلا هستیم،
و مدتها طول میکشد تا بتوانیم خویشتن را دراعماق وجودمان
بپذیریم ، هرقدر هم حال و روزمان خراب شود مهم نیست،
زیرا انجمن معتادان گمنام همیشه پذیرای ماست .
(( خویشتن پذیری ))
حق انتخابی درکار نیست شیوه زندگی برپایه اصول دوازده قدم برای ما اجبار است تا زنده بمانیم . کسانی که کوتاهی کردند یا لغزش کردند ، یا زندگیشان آشفته شده ، یا زیر خروارها خاک دفن شده اند.
سلام دوستان
گروه مجازی بهبودی کارکرد قدمها بصورت صوتی وروزانه فعالیت خود را درواتساپ آغاز نموده چنانچه دوست همدردی تمایل به حضور دراین گروه را دارد لطفا با این شماره تماس بگیرید ۰۹۳۵۷۹۸۸۳۳۴ ویا اینکه از طریق واتساپ به این شماره ۰۹۱۲۲۸۶۶۹۰۹پی ام ارسال کنید....
باتشکر داود
دوازده نشانه بیداری روح
۱. لذت بردن از هر لحظه زندگی.
۲. شکرگزاری و قدردانی از آفریدگار در هر فرصتی.
۳. داشتن لبخندهای غیر ارادی.
۴. احساس پیوستگی با دیگر موجودات و طبیعت.
۵. عدم علاقه به هرگونه قضاوت در مورد دیگران.
۶. عدم علاقه به هرگونه قضاوت در مورد خودشان.
۷. عدم توانایی برای هرگونه نگرانی و دلواپسی.
۸. عدم علاقه به هرگونه درگیری.
۹. عدم علاقه به اینکه به کارهای دیگران فکر کنند و یا دلایل آن را بررسی کنند.
۱۰. تمایل زیاد به اینکه اجازه دهند زندگی خودش مسیرش را طی کند به جای اینکه مسیر آن را مشخص و تعیین کنند.
١١. تمایل به اینکه به طور همزمان تصمیم بگیرند و عمل کنند، به جای اینکه به تجربیات و ترس های گذشته خود رجوع کنند.
١٢. دستیابی به نیروی عشق ورزیدن به دیگران، بدون انتظار برای بازگشت و یا جبران ...
روزمرگی و تکرار, دشمن بزرگ زندگی و سلامت روحی ماست ,
کار, غذا, رضایت جنسی, و انجام همان کارهایی که دیگران انجام میدهند, تارو پود زندگی بسیاری از ما را تشکیل میدهد ,
تفاوت بزرگی بین زنده بودن و زندگی کردن وجود دارد ,
زنده بودن انجام کارهایی است که منافع ذاتی و نیاز‌های غریزی مارا پاسخ میدهد که از اصل قانون بقا تبعیت می‌کند, در این الگوی رفتاری تقریباً انسان با حیوان, گیاه و موجودات دیگر مساوی و یکسان است, و بر اساس امیال و خواسته‌های طبیعی خویش عمل می‌کند ,
اما زندگی کردن چیزی است که برای ما بعد از ارضای نیاز‌های ابتدایی و غریزی در جهت رشد و کمال معنوی به عنوان یک حقیقت اتفاق می‌افتد ,
ما نمیتوانیم از جنبه‌های متعالی تر وجود مان استفاده نکنیم و آنها‌را به حال خودشان رها کنیم, زیرا آنها را از دست میدهیم ,
به عنوان یک انسان اخلاقیات, تفکر, خودشناسی, خلاقیت, کشف و شکوفائی صفات و استعداد‌های ذاتی و ارتقأ دانش و اطلاعات پیرامون مفاهیمی مانند عشق, خدا. انسان. نیک و بد و درست و غلط, بخش متعالی و پیشرفته زندگی مارا تشکیل میدهد ,
بسیاری از ما حتی نمیدانیم هدف از زندگی, ازدواج, عشق و یا داشتن مدارک تحصیلی, ثروت, شغل و مقام چیست. و اساسا این مواهب را به چه دلیل می‌خواهیم ,
برخی از ما نیز تمام عمر از چشم دیگران به خود و دنیا نگاه می کنیم, و همه باور‌ها, طرز فکر و اعتقادات مان ٔبر اساس تقالید و پیروی کورکورانه از دیگران است, و خود هیچ گونه سعی و تلاشی در جهت جستجوی حقیقت و صدق و راستی باور‌های مان نداشته ایم ,
تعداد دیگری از ما نیز همه احساسات و عواطف خود را در سطح اجتماع و روابط انسانی به کل از دست داده ایم, و قابلیت ابراز عشق و محبت واقعی را نداریم, گرچه میتوانیم ساعت‌ها در باره عشق و محبت حرف بزنیم و سخنرانی کنیم ,
نتایج چنین سبک و طریق زندگی نیز احساس خلأ و پوچی و یا بیزاری و ناخشنودی از خویشتن خویش است ,
نباید فراموش کنیم به عنوان یک انسان تنها ثروت, غذا و رضایت جنسی, هرگز نمیتواند آن خلأ و پوچی درون مارا پر کند و یا احساس شدید غم و تنهایی ما را تسکین دهد ,
روح و روان ما نیاز به رشد و کمال معنوی و ایده‌های نو و تازه دارد...!
ترساتو نابود کن قبل از اینکه اونا نابودت کنن