+- انجمن بانیان بهبودی (http://forum.banianbehboodi.ir)
+-- انجمن: انجمن معتادان گمنام NA (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=1)
+--- انجمن: فقط برای امروز+ اندیشه امروز+روز به روز365روز (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=12)
+---- انجمن: فقط برای امروز(اردیبهشت ماه) (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=353)
+---- موضوع: فقط برای امروز-دوازدهم اردیبهشت (/showthread.php?tid=2477)
فقط برای امروز-دوازدهم اردیبهشت - mahla - 2013-11-29
12 اردیبهشت فقط شاید...
«چیزی هست که بیشتر از هر چیز دیگر ما را در بهبودی شکست میدهد؛ آن چیز بیتفاوتی یا بیصبری نسبت به اصول روحانی است.»
کتاب پایه
v
وقتی برای اولین بار به NA آمدیم، بسیاری از ما در پذیرفتن اصول روحانی این برنامه مشکلات زیادی داشتیم—و آن هم به دلایل کافی. فرقی نمیکند که برای کنترل اعتیاد خود چقدر تلاش کردهایم، در هر حال، خود را عاجز یافتهایم. از هر کسی که پیشنهاد داد برای ما امید وجود دارد، عصبانی و دلسرد شدیم، چون فکر میکردیم بیشتر میدانیم. عقاید روحانی ممکن است بر زندگی سایر افراد تأثیر گذاشته باشد، اما نه بر زندگی ما.
با وجود بیتفاوتی یا بیصبری نسبت به اصول روحانی، به سوی معتادان گمنام جذب شدیم. در آنجا سایر معتادان را دیدیم. آنها هم جایی بودهاند که ما بودهایم و عاجز و نومید هستند، اما با این وجود، نه تنها راهی برای قطع مصرف بلکه راهی برای پاک زندگی کردن و لذت بردن از آن پیدا کردهاند. آنها از اصولی روحانی صحبت میکنند که راه دستیابی به زندگی جدید بهبودی را برایشان هموار ساخته است. این اصول برای آنها فقط حرف نبود، بلکه بخشی از تجربه عملی آنها بود. بله، ما دلایل کافی برای تردید داشتیم، اما این اصول روحانی که اعضای NA از آن سخن میگفتند، واقعاً مؤثر به نظر میرسید.
وقتی این موضوع را پذیرفتیم، لزوماً هر عقیده روحانی که شنیده بودیم را نپذیرفتیم. اما کم کم فکر کردیم که اگر این اصول برای دیگران مؤثر بوده است، فقط شاید برای ما نیز مؤثر باشد. این تمایل، برای شروع کافی بود.
v
فقط برای امروز: شاید اصول روحانی که در NA بیان میشود، برای من مؤثر واقع شود. حداقل تمایل دارم نسبت به این احتمال روشنبین باشم.
«چیزی هست که بیشتر از هر چیز دیگر ما را در بهبودی شکست میدهد؛ آن چیز بیتفاوتی یا بیصبری نسبت به اصول روحانی است.»
کتاب پایه
v
وقتی برای اولین بار به NA آمدیم، بسیاری از ما در پذیرفتن اصول روحانی این برنامه مشکلات زیادی داشتیم—و آن هم به دلایل کافی. فرقی نمیکند که برای کنترل اعتیاد خود چقدر تلاش کردهایم، در هر حال، خود را عاجز یافتهایم. از هر کسی که پیشنهاد داد برای ما امید وجود دارد، عصبانی و دلسرد شدیم، چون فکر میکردیم بیشتر میدانیم. عقاید روحانی ممکن است بر زندگی سایر افراد تأثیر گذاشته باشد، اما نه بر زندگی ما.
با وجود بیتفاوتی یا بیصبری نسبت به اصول روحانی، به سوی معتادان گمنام جذب شدیم. در آنجا سایر معتادان را دیدیم. آنها هم جایی بودهاند که ما بودهایم و عاجز و نومید هستند، اما با این وجود، نه تنها راهی برای قطع مصرف بلکه راهی برای پاک زندگی کردن و لذت بردن از آن پیدا کردهاند. آنها از اصولی روحانی صحبت میکنند که راه دستیابی به زندگی جدید بهبودی را برایشان هموار ساخته است. این اصول برای آنها فقط حرف نبود، بلکه بخشی از تجربه عملی آنها بود. بله، ما دلایل کافی برای تردید داشتیم، اما این اصول روحانی که اعضای NA از آن سخن میگفتند، واقعاً مؤثر به نظر میرسید.
وقتی این موضوع را پذیرفتیم، لزوماً هر عقیده روحانی که شنیده بودیم را نپذیرفتیم. اما کم کم فکر کردیم که اگر این اصول برای دیگران مؤثر بوده است، فقط شاید برای ما نیز مؤثر باشد. این تمایل، برای شروع کافی بود.
v
فقط برای امروز: شاید اصول روحانی که در NA بیان میشود، برای من مؤثر واقع شود. حداقل تمایل دارم نسبت به این احتمال روشنبین باشم.
RE: فقط برای امروز-دوازدهم اردیبهشت - NASIB - 2014-01-05
قلب من چرا ناشکیبایی؟
آن کس که از پرندگان،حیوانات وحشرات مراقبت می کند ،آیا از تو محافظت نخواهد کرد؟
آن کس که ازتو هنگامی که در زهدان مادر بودی نگهداری می کرد،آیا اکنون که به دنیا آمده ای از تو مراقبت نخواهد کرد؟
RE: فقط برای امروز-روز به روز دوازدهم اردیبهشت - sadaf - 2014-01-21
12 اردیبهشت
اصول خودیاری قدمها می‌آموزاند که توجیه کارهای نادرست و حق بجانب دانستن خود، دو سد اساسی در راه پیشرفت معنوی است، که نیاز رُشد و تغییرات برای من است، توجیه کردن کارهای ناسالم من را به این نتیجه می‌رساند که همیشه حق با من است. صالح دانستن خودم من را به این نتیجه می‌رساند، که من از سایر انسان‌ها برترم. این دو مانع موجب می‌شوند که در ارزیابی خود و موقعیت‌های اشتباه گذشته‌ام که مانع از رسیدن من به آرامش بود، دچار خود بزرگ‌بینی و خودشیفتگی شوم و این افکار و عملکرد من را از مسیر رهایی از عادت و وابستگی و هم‌وابستگی دور می‌سازد. امروز از خود می‌پرسم چرا اینطور هستم؟ آیا می‌خواهم اشتباهات گذشته را که مرا به ورشکستگی کشاند را دوباره تکرار و امتحان کنم؟ آیا می‌دانم تکرار یک اشتباه و انتظار نتیجه‌ی متفاوت از آن دیوانگی است؟ خدایا به من کمک کن تا از (همیشه حق با من است) دست بردارم. خداوندا: پذیرشی به من عطا کن، که مسؤلیت اشتباهاتم، که تنها راه رهایی از احساسات منفی و دردآور است را اقرار و رها کنم خداوندا: شهامتی به من عطاکن تا مسؤلیت ندانم کاری‌هایم را بپذیرم.
ما با اشتباه کردن تجربه کسب می‌کنیم!
اصول خودیاری قدمها می‌آموزاند که توجیه کارهای نادرست و حق بجانب دانستن خود، دو سد اساسی در راه پیشرفت معنوی است، که نیاز رُشد و تغییرات برای من است، توجیه کردن کارهای ناسالم من را به این نتیجه می‌رساند که همیشه حق با من است. صالح دانستن خودم من را به این نتیجه می‌رساند، که من از سایر انسان‌ها برترم. این دو مانع موجب می‌شوند که در ارزیابی خود و موقعیت‌های اشتباه گذشته‌ام که مانع از رسیدن من به آرامش بود، دچار خود بزرگ‌بینی و خودشیفتگی شوم و این افکار و عملکرد من را از مسیر رهایی از عادت و وابستگی و هم‌وابستگی دور می‌سازد. امروز از خود می‌پرسم چرا اینطور هستم؟ آیا می‌خواهم اشتباهات گذشته را که مرا به ورشکستگی کشاند را دوباره تکرار و امتحان کنم؟ آیا می‌دانم تکرار یک اشتباه و انتظار نتیجه‌ی متفاوت از آن دیوانگی است؟ خدایا به من کمک کن تا از (همیشه حق با من است) دست بردارم. خداوندا: پذیرشی به من عطا کن، که مسؤلیت اشتباهاتم، که تنها راه رهایی از احساسات منفی و دردآور است را اقرار و رها کنم خداوندا: شهامتی به من عطاکن تا مسؤلیت ندانم کاری‌هایم را بپذیرم.
ما با اشتباه کردن تجربه کسب می‌کنیم!
RE: فقط برای امروز-دوازدهم اردیبهشت - NASIB - 2014-10-17
12 اردیبهشتاز کتاب اندیشه امروز
من بخاطر دوستاني كه در برنامه دارم سپاسگزارم. من اكنون از ارزش دوستي آگاهم.من امروز مي‌دانم كه دوستانم، جلسات، لبخندها، تقسيم كردنها، گوش كردنها واينكه افرادي هستند كه در صورت نياز به كمك من مي‌شتابند تا چه ميزان در زندگي‌جديد من در «پاك ماندن» من موثرند.من امروز تمام روابط خود با دوستانم در گروه را بر اساس احترام و درك متقابل‌پيريزي كدره‌ام و مي‌دانم براي بهره بردن از دوستي ديگران خود نيز بايد براي‌آنهايك دوست باشم. دوستي كه در هنگام نياز در دسترس خواهد بود.آيا من امروز قادرم كه دوست بهتري براي ديگران باشم؟آيا من مي‌توانم فقطبراي يك روزبا حرفها، فكرها و كارهايم به ديگران نشان دهم كه‌چگونه دوستي هستم؟من در گذشته بخاطر اعتياد و زندگي معتادگونه از داشتن رفيق محروم بوده‌ام. آيادوستي و رفاقت حاكم بين افراد گروه چنان‌نيازهاي مرا پاسخ خواهد گفت كه ديگراحتياجي به حضور افرادي كه با فريب و تزوير و بخاطر «مواد» ادعاي رفاقت با من‌مدارا مي‌كردند، نداشته باشم؟
«يك دوست باش»