5)ما درچه صورتی از لغزش می توانیم در امان باشیم؟(چکار کنیم لغزش نکنیم)

---

تا يك تحول اساسي وروحاني در ما بوجود نيايد اميد چنداني به بهبودي ما نيست. مسئله ما فقط پرخوري نكردن ونخوردن اردوشكر نيست ودر اصل پرخوري يك نشانه وعلامتي از بيماري ماست وبايد از نظر روحي يك اتفاقي در درون ما بيافتد يعني ما بايد وبايد.بايد.اگر مي خواهيم لغزش نكنيم وپاك وتميز بمانيم ويك زندگي را با خانواده به صورت خوشي در پيش داشته باشيم وارامش پيدا كنيم وروحانيت پيدا كنيم وبايد خدا را در زندگي پيدا كنيم.حالا چه طور به روحانيت مي رسيم.عملكرد قدم ها مارا به روحانيت مي رساند وما بايد روحانيت پيدا كنيم به خاطر اينكه پايه واساس بيماري ما نبودن روحانيت است.ما بايد بيماري را از ريشه درمان كنيم پس بايد يك تغيير وتحول بنيادي در درون ما انجام شود واصول روحاني حلال تمام مشكلات ماست .
اگر من اون ادمی که قبلا بودم وپرخوری میکردم باشم والان فقط بخواهم رزیم بگیرم بیمارد من همان بیماری مانده وما باز دوباره برمیگردیم سر جای اولمان پس باید درزن ما یک تغییر و تحول بنیادی انجام شود.
ما روزانه باید پنج کار انجام دهیم تا پاک و هوشیار بمانیم:
1)دعا(خدایا در پاک ماندن من به من کمک کن)
2)جلسه به طور مرتب.
3)ارتیاط با راهنما
4)کارکرد قدم
5)خدمت