نعمتهای خداوند 3 فروردین

«سخت تلاش میکنیم و آنچه را هر روز به رایگان به ما اعطاء شده، میپذیریم.»

کتاب پایه

v

رابطه ما با نیروی برتر مانند خیابانی دوطرفه است. در هنگام دعا ما صحبت میکنیم و خداوند میشنود. وقتی مراقبه میکنیم، حداکثر تلاش خود را برای گوش دادن به اراده نیروی برتر به کار میگیریم. میدانیم که نسبت به نقش خود در این رابطه مسئول هستیم. اگر دعا نکنیم و گوش ندهیم، درهای زندگی خود را بر روی نیروی برتر میبندیم.

وقتی درباره رابطه خود با نیروی برتر فکر میکنیم، مهم است به یاد داشته باشیم چه کسی هستیم: فردی عاجز. میتوانیم درخواست راهنمایی کنیم؛ میتوانیم درخواست تمایل یا قدرت کنیم؛ میتوانیم آگاهی از اراده نیروی برتر را تقاضا کنیم، اما نمیتوانیم مدعی شویم. خداوندی که درک میکنیم—کسی که صاحب قدرت است—با بخشش همان چیز مورد نیاز ما در هنگام احتیاج، نقش خود را در این رابطه ایفا خواهد کرد.

باید برای زنده نگاه داشتن رابطه خود با نیروی برتر هر روز اقدام کنیم. یک راه برای انجام این امر به کار بردن قدم یازدهم است. سپس عجز خود را به یاد میآوریم و اراده نیرویی برتر از خود را میپذیریم.

v

فقط برای امروز: در رابطه خود با نیروی برتر طرف عاجز من هستم. با به یاد داشتن اینکه چه کسی هستم، امروز نعمتهای خداوندی را که درک میکنم با فروتنی میپذیرم.

سریع ترین وساده ترین راه به سوی خدا کدام است؟راه عشق.
در میان مشغله های روز مره گهگاه به «او»بیندیشید.
در بیداری وخواب «او»را یاد کنید.
با شوق،در حالی که اشک هایتان بر گونه می ریزد قلبتان را به سوی او بگیریدودعا کنید :«محبوبم!دیگر بی«تو»مرا یارای زندگی نیست.هریاخته تنم،هر نفسم ترا می خواند
بیا محبوبم!
بیا وبر من عیان شو!»

سوم فروردین
امروز با دانش اصول خودیاری قدم‌ها، متوجه شده‌ام که با اعتیادم باعث شدم به خود و اطرافیان صدمات جدی بزنم. من تنها در گرداب خودخواهی باعث نابودی لحظات عمرم می‌شدم. سعی می‌کنم از خود و اطرافیانم دلجویی و جبران خسارت بکنم. اولین قدم، برای جبران خسارت از خود و دیگران، پاک بودن و دخالت نکردن در کارهای آنهاست. آیا این وظایف مهم را همیشه به‌خاطر هم داشت؟ من به عنوان یک فرد وابسته به سم نیکوتین و افکار و رفتارهای ناسالم، عاجز و خسته شده‌ام. اکنون آماده هستم تا دست از رفتارهای معتادگونه و ناعاقلانه خود بردارم. از خداوند کمک می‌خواهم تا در گرداب غیر اصولی‌ای که باعث ویرانی روح و روانم گشته سرنگون نشوم. آفریدگارا! قدرت و دانش درک و احترام به وجودم را که به آن آسیب رسانده‌ام عطا فرما. امروز متوجه هستم که عدم آشنایی با خودم و عدم جهان‌بینی و ذهن بیمار و کپک زده‌ام باعث شده است که به خودم بی‌حرمتی کرده و به دیگران هم آسیب برسانم. در اثر شرمندگی و خجالت از این اجبار و بی‌اختیاری خودم را در تنایی بیماریم اسیر کردم.
تنهایی و انزوا باعث وابستگی می‌شود!
: فقط برای امروز-روز به روز 365 روز شاپور الف

3 فروردین
سوم فروردین ماه
]من داستان زندگی خودم را با هر "امروز" مینویسم .آیا در جهت مثبت حرکت میکنم ؟ اگر غیر از اینست شاید احتیاج به تجدید نظر دارم . من در مورد گذشته کاری نمیتوانم انجام دهم مگر اینکه تکرار آنرادر زمان حال متوقف کنم .رفتن به جلسات و انجام اصول آن راههایی هستند که بوسیله آنها عادات غیر سالم و ارضاءنکننده گذشته خود را ترک میکنم .من معتقدم که زندگی من بر پایه لایه هایی از اعمال کوچک هر روزه است . وقتی که اینطور فکر میکنم هدف داشتن و ریسکهای کوچک چیزی جز یک تلاش روزانه برای بهتر ساختن زندگی من نیست ....
قدمهای کوچک روزمره میتوانند خیلی بیش از چندین ماه یا چندین هفته سکون و بعد از آن یک تلاش آشفته برای تغییرات افراطی یک شبه ،موثر باشند . مطمئنا مرا آرامتر میکند هر گاه به مشکل جدیدی بر میخورم سعی میکنم تا سر نخ را در هر کجا که باشد پیدا کنم و از همانجا شروع کنم

یاد آوری امروز

هیچکس قادر به تغییر من نیست .هیچکس نمیتواند مانع تغییر من شود هیچکس نمی داند چگونه باید تغییر کنم حتی خودم ، تا وقتی شروع کنم بخاطر خواهم سپرد که زندگی من فقط با یک تغییر جهت مختصر شروع به تغییر میکند............سفر هزار فرسنگی با یک قدم شروع می شود

3- فروردین a day at a time  از کتاب اندیشه امروز
اعتياد باعث‌ آسيب‌ هاي‌ فراواني‌ در جسم‌، روان‌ و روح‌ من‌ گرديده‌ است‌.بعنوان‌ يك‌ فرد وابسته‌ به‌ مواد مخدر من‌ نه‌ تنها هيچگونه‌ تماس‌ و توجهي‌ به‌ واقعات‌نداشته‌ بلكه‌ از انجام‌ وظايفي‌ كه‌ در قبال‌ وجود خود داشتيم‌ نيز غافل‌ بودم‌.زمان‌ مي‌ گذشت‌ و من‌ خسته‌ و درمانده‌ برگرد دايره‌ معيوبي‌ مي‌ چرخيدم‌ كه‌ با هر گام‌احساس‌ ويراني‌ بيشتري‌ در درون‌ خود مي‌ كردم‌.آيا من‌ آمادگي‌ آنرا دارم‌ كه‌ از افكار و رفتار افراطي‌ كه‌ باعث‌ انهدام‌ خصايل‌ انساني‌ من‌شده‌است‌ دست‌ بردارم‌؟آيا من‌ قادر به‌ تطبيق‌ خود با واقعيات‌ زندگي‌ خود تنها براي‌ « 24 ساعت‌ » مي‌ باشم‌ ياهمچون گذشته‌ تلاش‌ مي‌ كنم‌ كه‌ افراد و جهان‌ پيرامون‌ خود را مطابق‌ با خواسته‌هايم‌ تغيير دهم‌؟پروردگار، مرا ياري‌ كن‌ تا دوباره‌ به‌ اين‌ دايره‌ ويرانگر كه‌ موجب‌ بيگانگي‌ من‌ از خود،واقعيات‌ و جهان‌ اطراف‌ من‌ گريده‌ است‌ باز نگردم‌.خداوند، بمن‌ كمك‌ كن‌ تا بتوانم‌ افراد، مكانها و شرايط‌ را همانگونه‌ كه‌ هستند بپذيرم‌و بر اين‌ تو هم‌ كه‌ جهان‌ بايد مطابق‌ با اميال‌ من‌ باشد چيره‌ گردم‌.آيا من‌ درك‌ كرده‌ام‌ كه‌ طرز تفكر وجهان‌ بيني‌ من‌ عدم‌ كارآيي‌ خود را عمل‌ ثابت‌ كرده‌نتيجه‌اي‌ جز يأس‌ ودرماندگي‌ و از خود بيگانگي‌ ندارد؟
« من‌ تنها مي‌ توانم‌ كه‌ خود راتغييردهم‌ »