توضيح دهيد كه اختيار چه چيزهايي در زندگي از دستتان خارج شده است و براي هر كدام يك مثال زنده بزنيد.
محيط زيست: خانه: خانواده: كار: حرفه: پول: روابط اجتماعي: روابط جنسي: احساسات: عواطف: افكار: معنويات: و....

1محیط زیست:هیچ وقت احساس نکردم جز از این دنیا هستم وهمیشه دوست داشتم خودکشی بکنم یا بمیرم یا همه چیز طبق و میل من باشد تو این دنیا  2 خانه وخا نواده:هیچ وقت احساس رضایت نمیکردم از خانواده ام و از انها رنجش داشتم ومیگفتم چرا همه چیز برای خوشبیختی من تامین نکردن و همیشه حرف باید حرف من باشد تو خانواده                       3کاروحرفه:تو کار وحرفه همیشه سعی میکردم تنبلی بکنم وکارهای انتخاب بکنم با جنس مخالف ارتباط داشته باشم پول برام مهم نبود     4روابط اجتماعی:همیشه ترس از قضاوت دیگران داشتم وتو همه کارهای که در اجتماع انجام میدادم به خاطر اینکه کسی بد من قضاوت نکنه طبق میل انها رفتار میکردم 5:روابط جنسی :همه کار میکردم ان رابطه به دست بیارممیخواستم به ان لذت برسم وفقط حال من خوب باشه.                                   6احساسات و عواطف:بیشتر زودرنج وپرخاشگر وزود به گریه می افتادم ویا زیاد میخندیدم یا زیاد از حد گریه میکردم                            7افکار:افکارم من همیشه پر از ترس بود بخصوص ترس از اینده            8 معنویات:انتظار از خدا داشتم فقط به نیازهای من توجه بکنند وهمه کارهام درست بکنند وچون اینجور نبود ..خدای در زندگی من وجود نداشت              

 

من به خاطر مصرف نواقصم در کل اختيار و کنترل همه مسائل زندگيم از دستم خارج بود چون ادمي بود خودمحور و خودخواه و خودمو محور دنيا ميدونستم نميتونستم بپذيرم که کامل نيستم سعي ميکردم دنيارو تعغير بدم فکر نميکردم که منم انسانم و بايد به پيرامون اطرافم بيشتر  توجه کنم و اينها باعث مشکلات در روابط و زندگيم شدن.از محيط زيستم خسته شده بودم و سعي ميکردم کمتر بيام تو اجتماع و رابطه برقرار کنم منزوي شده بودم نميتونستم کارها و مسئوليتهاي که برا من بود درست انجام بدم و کارهارو به فردا موکول ميکردم واين باعث شده بود کارهاي خونه بهم بريزه.تو خانواده نميتوانستم درست رابطه برقرار کنم چون خودخواه بودم بايد حرف حرف من ميبود عصباني ميشدم ارامشو از خانواده سلب ميکردم.تو کارم کوتاهي ميکردم و کم کاري باعث شده بود که بين من وکارم مشکل پيش بياد.از حرفه اي که داشتم خسته شده بودم تکامل پرست شده بودم و نميتونستم در مسير رشد حرکت کنم به همون داشته کم بسنده کرده بودم.کنترلي رو جيبم نداشتم افراطي عمل ميکردم و اين عمل باعث ميشد که دستمو جلو ديگران دراز کنم.تو روابط اجتمائي به خاطر مشکلاتي که به وجود اورده بودم همش در حال کش مکش بودم زود رنج و منزوي شده بودم هميشه دنبال خواستها وارضاي لذتهام بودم اين امر باعث بروز مشکلات در رابطهام شده بود احساس گناه وخجالت داشتم.ميترسيدم احساساتمو بروز بدم عواطفم از مرحله عمل بيرون رفته بود سعي ميکردم احساساتمو در نتفه خفه کنم.افکارم بر گرفته از احساساتم در هر لحظه ي شخصيت بودم روياي بودم همش تو مقايسها بودم همش خدازاري داشتم از همه چيز کس رنجش داشتم.نميتونستم به زندگيم معني بدم ادم خودمحوري بودم وهميشه از روي نواقصم عمل ميکردم واز لحاظ روحاني در فقر کامل به سر ميبردم در کل همه چيز به خاطر بيماريم از کنترل و اختيار من خارج شده بود.چون افراطي و بدون فکر و بي ايمان بودم واينها همه ريشه در ترسهاي من داشت.

همیشه سعی کردم بیش از حد برای دیگران مایه بگذارم. فکر میکردم من اینجام تا کمک کنم. خیلی وقتا خودمو نادیده گرفتم . کمک میکردم ولی بعد از اون فقط احساس خشم داشتم . الان میفهمم که عشقی که میدادم بخاطر ترس بوده.

احساس واابستگی به بودن در کنار کسی که دوستش دارم و نمیتونم در کنارش باشم منو داغون می کنه، اینکه نمیتونم مثل مردم فرهیخته انرژی خودم رو صرف تحقیق و علم اندوزی کنم و چسبیدم به آدمهایی که فوقش مدتی با من باشند منو آزار میده. من پر از استعدادم اما همش صرف ترس و وابستگی شد خیلی از خودم ناامیدم

من در کارم به نظر دیگران موفق هستم ولی به نظر خودم نه چون میدونم با 10 درصد راندمان میرم جلو یه چیزی جلومو میگیره. در مورد روابط اجتماعی تقریبا ادم گوشه گیری هستم وبه نظر خودم مشکل دارم در مورد معنویات بعضی مواقع خیلی خوبم بیشتر مواقع خیلی بد. در مورد پول نمیتونم به سمتش برم یه چیزی جلومو میگیره نمیدونم چرا. معمولا یه سری کارارو به نتیجه میرسونم ولی بعد رها میکنم. در مورد افکارم بیشتر مواقع سعی میکنم با اراده افکارمو مثبت کنم ولی یه جاهایی کم میارم.

دوستان من نمیدونم از کجا باید شروع کنم وچکار باید بکنم فقط اینو میدونم که میخام از این قیدو بندها رها بشم لطفا راهنماییم کنید