"شکست" قدم دوازدهم؟ 3 مرداد

«با بیداری روحانی حاصل از برداشتن این قدمها، ما کوشیدیم این پیام را به معتادان برسانیم و این اصول را در تمام امور زندگی خود به اجرا درآوریم. »

قدم دوازدهم

v

چیزی مانند "شکست" قدم دوازدهم وجود ندارد. حتی اگر کسی که به او پیام رسانده‌ایم، پاک نشود، دو هدف را به انجام رساندهایم. بذر بهبودی را در ذهن معتادی که با او تجربه، نیرو و امید خود را به مشارکت گذاشتهایم، کاشتهایم. خود ما روز دیگری را در پاکی به سر بردهایم. یک معتاد در حال بهبودی به ندرت تماس قدم دوازدهم را با چیزی غیر از سپاسگزاری عمیق ترک میکند.

گاهی اوقات قدم دوازدهم را بدون فهم آن انجام میدهیم. اگر همکاران یا سایر آشنایان ما از پیشینه ما قدری اطلاع داشته باشند و مشاهده کنند که امروز به چه افرادی تبدیل شدهایم، در صورتی که دوست یا عزیزی داشته باشند که به کمک ما نیاز دارد میدادند کجا بروند. ما اغلب بهترین جاذبه‌ای هستیم که NA ارائه می‌دهد!

برای بسیاری از معتادان، قدم دوازدهم سنگ زیر بنای بهبودی است. واقعاً معتقدیم «فقط با مشارکت کردن آنچه كه داریم می‌توانیم آن را حفظ كنیم." پارادوکس موجود در قدم دوازدهم معلوم است، چرا که ما از طریق بخشش، دریافت میکنیم.



v

فقط برای امروز: به خاطر میسپارم که الگوی زندهای از قدم دوازدهم هستم. وقتی سعی در رساندن پیام به معتادی دیگر میکنم، "شکست" نخواهم خورد.

قلب خودرا به سوی خداوند فرابر وطلب کن،
ورحمت خویش را در قلب جاری ساز،
تا هر آلایشی از آن زدوده شود.

3 مرداد
هم‌وابستگي به باور حمايت و دوستي ديگران پديده خطرناكي برای افراد هم‌وابسته متقابل است، كه مي‌تواند چه در مواقع حمايت از دیگران و چه موقع قطع آن به فرد هم‌وابسته صدمات جدي بزند. هر چند من به محبت و دوستي و احترام ديگران نياز دارم. قسمت عمده‌ی وجود من عادت کردن است و این عادت از روی توقع و انتظار بیمارگونه‌ی من است. ذات من به وابستگي‌هاي مختلف عادت دارد. ما اكنون كنار هم جمع شده‌ايم تا از تجربيات فردي و گروهي يكديگر براي رهايي و آزادي از دست وابستگي‌ها استفاده كنيم. برنامه به ما مي‌آموزد كه خداوند به عنوان پايگاهي بدون خلل مي‌تواند، حامي ما باشد. تنها وقتي مي‌توان از عشق و حمايت و عدالت خداوند بهره‌مند شد كه در مقابل او تسليم شوم و عشق خود را بدون چشمداشت به ديگران هديه دهم. آيا مي‌دانم كه وابستگي به خداوند تنها وابستگي است، كه براي من ارزش، آزادي، وارستگي، آرامش و صلح را به ارمغان مي‌آورد؟ آيا مي‌دانم تنها نیروی‌برتر و قدرت مطلق در اصول برنامه‌ی خودیاری اتكال داشتن به وابستگي در تمام مراحل و مشكلات زندگي به خداوند مهربان در برنامه است؟
خداوند بهترين دوستي را به ما مي‌دهد!

انديشه امروز سوم مرداد

a day at a time

بسياري از ما از نااميدي و ياس رنج مي بريم و هنوز درک نکرده ايم که نوميدي صرفا زاييده نداشتن ايمان است . ماداميکه ما براي دريافت کمک به درگاه خداوند روي مي آوريم و از او جهت حل مشکلات خود ياري مي طلبيم زمينه اي و دليلي براي نوميدي وجود ندارد . زمانيکه خود را دربرابر مشکلات ناتوان احساس ميکنيم و هيچ راه گريزي را روبروي خود نمي بينيم علتش آنست که بيش از انداره به توانايي و امکانات خود بها داده ايم و تصور ميکنيم که خود به تنهايي قادر به حل مشکل خود هستيم . 

برنامه به ما مي آموزد که با رها کردن مشکلاتي که خارج از توان ما مي باشد از خداوند درخواست نماييم که ما را در حل اين مسايل ياري نمايد . 

زمانيکه من از روي آگاهي خواست خود را به اراده خداوندي تسليم ميکنم آيا وجود ايمان را در زندگي خود احساس ميکنم ؟

آيا من مي توانم که از نوميدي و افسردگي که زاييده احساس ناتواني است رها گردم ؟

آيا من مي دانم که هيچگاه تنها نبوده ام و تنها نيستم و خداوند دز تمامي اوقات با من است و در مواقع لزوم مرا ياري خواهد داد ؟

آيا من تشخيص داده ام که با ايمان به خداوند دليلي براي نوميدي و ناتواني ندارم ؟

" نااميدي در حقيقت فقدان ايمان است " 

کپي از اين مطلب فقط با ذکر نام سايت www.banianbehboodi.ir  مجاز ميباشد .