آیا تا به حال به خاطر اعتیاد به کسی صدمه رسانده ام؟(توضیح دهید)

بسیار زیاد چه تریق از نقص چه از تریق موتد مخدر از نظر گفتار کردار ورفتار مالی عاطفی احساسی از طریق وسوسه اجبار خودمحورانه
از لحاظ روحی وروانی .
روانی مادی..ومعنوی به دیگران صدمه رساند م

من هنگام مواد زدن و در زمان مصرف صدمات عاطفی زیادی به خانواده ام مخصوصا زدم پدر و مادر و خواهرم همیشه چشمشان پر اشک بود!من باعث سرافکندگی انها بودم و حتی د مهمونی های فامیل هم شرکت نمیکردند !توسط دیگران تحقیر میشدند

بله می شود مصرف کننده باشی به کسی صدمه نه زده باشی اولین صدمه را به خودم زده ام به معتادان میگوینده دیکتا تور کوچک که قلمرو آن در حیطه خانوادگی است وهر چه ظلم وبیداگری است در این محیط انجام میدهد من هم به عنوان یک دیکتاتور بد ترین صدمه ها را به خانواده ام روا ساختم که الان هم به یاد آنها می افتم خجالت میکشم

اول از همه به خودم صدمه زدم و بعدش به اطرافیانم و خانواده ام و اجتماع بخاطر مصرف مواد صدمه زیادی زدم

بله بخاطر بیماری اعتیادم وعدم شناخت نسبت به بیماریم واستفاده نکردن از روشن بینی واز روی عصبانیت"خشم"خودمحوری"بددهنی"کنترل"مقایسه وتفاوتها به خود ودیگران صدمه رسانده ام چرا که من توان دیدن شعاع بیماریم را نداشتم و گستر ده گی آنرا نمی پذیرفتم...

بیماری اعتیاد قبل از مصرف مواد مخدر در وجودم با لجبازی و قهر و خشم و خودمحوری و بددهنی و دروغ و دزدی و توهین و افترا و تهمت به دیگران و بسیاری از نواقص شخصیتی به همه اطرافیان و خودم و اعضای خانواده صدمه زدم و چون به قمارهم اعتیاد داشتم، بیشترین سهم درمادیم را پای میز قمار و لاتاری و شرطبندی به باد میدادم. آنقدر کینه و رنجش در وجودم تلنبار شده بود، که میخواستم و اگر از دستم بر میآمد، نسل بشر را از روی زمین بردارم و آرزو داشتم، دکمه راکتورهای اتمی همه کشورها را باهم فشار میدادم و تمام کره زمین نابود میشد. از شادی و تفریح و خنده و خوشحالی مردم بدم میآمد و به همه کینه و نفرت داشتم. اما وقتی بصورت مستمر شروع به مصرف مواد مخدر کردم، چندین سال دیدگاهم به انسان و جهان مثبت بود و منهم با دیگران خوش میشدم و میخندیدم، تا عاقبت متوجه شدم که مواد مخدر به آرامی من و زندگیم را تحت اختیار خودش در آورده است و از آن موقع شروع به ترک کردم. رنجشهای گذشته بطور فعال نسبت بدیگران بسیار زیاد بود و زیادتر شد و من دشمنی بغیر از دیگران را نمیدیدم. احساس کینه و نفرت و رنجش دائم به هردلیل از مردم داشتم و احساس میکردم مردم در بدبختی من شرکت مستقیم دارند. من هم چه ازطریق استفاده از نواقصم، چه از طریق مواد مخدر و اخلاق بدو بدرفتاری و چه از نظر گفتار و کردار زشت رفتار شده بودم و از هر طریقی که میتوانستم خصوصاً رفتارهای عاطفی و احساساتی و سوءاستفاده مالی بود.
 

39-بازهم زمانی که بابیماریمان زندگی کنیم علیرغم میل باطنی بله صدمه میزنیم وباخودآزاری ودیگرآزاری که جزء ذات بیماری اعتیاداست به دیگران صدمه واردمیکنیم مادرزمان مصرفمان به خودودیگران صدمات وخسارات زیادی زدیم که بیشتراین صدمات به خانواده اطرافیان وهمسایگانمان بودمابیشتر ازصدمات جسمی ومالی به روح وروان به اعتماد اعتبارشخصیت احساس وعواطف وآبرووحیثیتشون آسیب رسوندیم وباورم این است هرزمان که مرضمون فعال باشه وهرچیزی که ریشه دربیماری ما داشته باشه چقدرمیتونه مخرب وصدمه رسان باشه اصلاخاصیت مرض ماصدمه زدنه مانندسیل وزلزله وآتش سوزی که همه چیزو نابود میکنه.امروزه هم مراقب باشیم ازطریق بهبودی به کسی خصوصا خانواده صدمه نزنیم وبه بهانه جلسه خدمت کلاس قدم دیدن راهنما وکمک به دوستان بهبودی خانواده رادوباره درمسیربیماری های روحی وروانی وجسمی قرارندهیم وبه آنهاصدمه وخسارتهای جدید واردنکنیم?