[size=1.35em].






آيا سعي مي كنيم براي خودمان اهدافي قابل دستيابي تعيين كنيم و براي رسيدن به آنها تلاش مي كنيم ، يا اينكه در طول مسير آرام حركت مي كنيم تا شرايط و محيط ما را به سمت آن اهداف هل دهند؟ آيا براي خودمان اهداف غير قابل دسترسي و غير ممكن تعيين مي كنيم و احساس كمال و انجام يك كار  را از خود دريغ مي كنيم ؟






.

در گذشته یا خودم را این قدر دست کم میگرفتم که هیچ آرزویی نداشتم و یا آن قدر اهداف بلند پروازانه داشتم و در کل هیچ تعادل نداشتم . اما امروز اهدافم را مینویسم و آنها را اولویت بندی میکنم و مرحله به مرحله برای رسیدن به اهدافم تلاش میکنم .امروز در الاتین عقل نسبی پیدا کرده ام و میدانم که خداوند شرایطش را ممکن میسازد اما من هم باید کاری انجام دهم ولی روز خود را برای اینکه به اهدافم نرسیدم خراب نمیکنم ، و به خدا می سپارم. من امروز اهداف بلند مدت و کوتاه مدت دارم که با دسته بندی میتوانم به آنها برسم .