10) آيا من به اين باور رسيده ام كه ميتوانم از شهوت دست كشيده و آن را تسليم كنم؟

راي همه ي ما كه در انجمن SA هستيم يك روزنه ي اميد پيدا شده كه به اينجا آمديم. اين روزنه هرچقدر هم كم باشد باور ما براي پاكي و بهبودي است. ديدن ديگران كه پاك هستند و ديدن كساني كه ميخواهند پاك باشند و عليرغم لغزشها تلاش ميكنند خود اميد و باوري است كه ميتوانم از شهوت دست كشيده و پاك باشم. اما مسلما به اين نتيجه هم رسيدم كه به تنهايي نميتوانم پاك باشم و باورم بر روي اراده¬ي شخصي تكيه ندارد بلكه بر روي اراده ي خداوند و گروه تكيه زده. باور ما به طور قطع نسبي است و كامل نيست. اين باور را ميتوان همان روشن بيني كه در بدو ورود به برنامه به ما پيشنهاد ميشود نيز نام برد. كيفيت بهبودي و ادامه ي پاكي من به شدت اين باور بستگي دارد. اگر من در دل و ذهن خود باوري سطحي دارم و پر از ترديدها هستم و روشن بين نيستم، مطمئنا باور ضعيفي دارم و هر آن ممكن است دچار لغزش شوم. اما اگر باوري قوي و عميق داشته باشم و بجاي اينكه به افرادي كه لغزش ميكنند، به افرادي كه پاك هستند و توانسته¬اند سالها پاكي كسب كنند نگاه كنم ميتوانم اين باور معنوي را در خود تقويت كنم. لغزشها را ببينم براي اينكه بدانم اگر خطايي كنم و بخواهم از حدود و مرز خود خارج شوم اين اتفاق برايم ميافتد و پاكي¬ها را ببينم براي اينكه بفهمم اگر براي برنامه بهبودي و پاكي، وقت و هزينه و جديت بخرج دهم پاك خواهم ماند. در اين برنامه خداوندي هست كه آغوش مهرش را باز كرده تا آنها را كه باور كرده اند كه خداوند ميتواند به آنها كمك كند را در آغوش بگيرد و در زير سختترين توفانهاي شهوات و احساسات نامربوط، حفظ كند. خداوند در جلسه ها و حتي تجمع دو نفر براي پاكي حاضر است تا ما احساسات منفي و چرك و نامناسب خود را تسليم او كنيم و او آنها را در خود غرق كند. اگر باور كنم كه ميتوانم از شهوت دست كشيده و آن را تسليم كنم، يعني باور كرده ام كه خداوند نيرويي برتر و والاتر از شهوت است و اگر برعكس باور نكنم پس انگار شهادت داده ام كه شهوت بر خداوند غلبه كرده است، و اين ناكامي يعني خيانت به راستي و حقيقت