اتاق تاریک است. بر پیشانی شما عرق سرد نشسته است. ضربان قلب شما بالا میرود. چشمان خود را باز میکنید و مطمئن میشوید که پاکی خود را از دست داده‌اید. شما "خواب مصرف" دیدهاید و انگار در آنجا بودهاید—مردم، مکانها، روند همیشگی، احساس دلدرد، همه چیز. چند لحظه طول میکشد تا متوجه شویم این خواب یک کابوس شبانه بوده و واقعاً اتفاق نیفتاده است. به تدریج آرامش پیدا میکنید و به خواب برمیگردید.
صبح روز بعد، زمان بررسی این مسئله است که در شب گذشته واقعاً چه اتفاقی افتاده است. دیشب مصرف نکردید، اما امروز چقدر به مصرف نزدیک هستید؟ آیا درباره توانایی خود برای کنترل مصرف خیال باطلی در سر دارید؟ آیا بیتردید میدانید پس از اولین مصرف چه اتفاقی میافتد؟ چه چیزی بین شما و لغزش واقعی و زنده حائل میشود؟ قدرت برنامه شما، روابط شما با راهنما، جلسه همیشگی و نیروی برتر شما چقدر قوی است؟
خوابهای مصرف لزوماً نقصی را در برنامه ما نشان نمیدهد؛ برای یک معتاد مواد مخدر، هیچ چیز طبیعیتر از خواب مصرف مواد نیست. برخی از ما خوابهای مصرف را به عنوان نعمتهایی از سوی نیروی برتر خود در نظر میگیریم که به طور واضح ما را به یاد عدم سلامت عقل ناشی از اعتیاد فعال میاندازد و ما را به تقویت بهبودی خود تشویق میکند. اگر از این منظر نگاه کنیم، میتوانیم از خواب مصرف خود سپاسگزار باشیم. این خوابها با وجودی که وحشتناک هستند، اگر از آنها برای تقویت بهبودی خود استفاده کنیم، میتوانند نعمتهای بزرگی نیز باشند.
فقط برای امروز: برنامه شخصی خود را بررسی میکنم. با راهنمای خود درباره چیزهایی که درمییابم، صحبت میکنم و به دنبال راههایی برای تقویت بهبودی خود هستم.
تمام ارسالهایم تجربه گذشته ام است و دیدم نسبت به بهبودی تغییر کرده است و اینها نیست